Κοινός είναι ο τόπος ότι, για το ΠΑΣΟΚ, έκλεισε ένας μεγάλος ιστορικός κύκλος. Τώρα διανύει την χειρότερη περίοδό του. Αυτός ο κύκλος δεν αξιολογήθηκε συλλογικά. Από τα κομματικά του όργανα. Με όρους αλήθειας και ιστορικής μνήμης. Τουναντίον παρερμηνεύτηκε από τις ένοχες ερμηνείες των ηγεσιών του και πολλών ιστορικών του στελεχών. Αυτό γίνεται και σήμερα. Οδεύει σ’ ένα Συνέδριο χωρίς να έχει προηγηθεί πολιτικός διάλογος. Για το πώς έφθασε η χώρα ως εδώ, για το πώς έφθασε το ΠΑΣΟΚ ως εδώ. Για το ποια είναι η σημερινή κοινωνική δομή της χώρας και το πώς θα ανασυγκροτηθεί. Για το πώς θα συγκροτηθεί ένας σταθερός πολιτικός σχηματισμός εξουσίας στο χώρο της σοσιαλδημοκρατίας, της κεντροαριστεράς. Για το πώς θα αναγεννηθεί, κάτω από τις σημερινές συνθήκες, η μεγάλη δημοκρατική παράταξη, αφού το σημερινό ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί μόνο του να υπερασπισθεί την κληρονομιά, τις ιδέες, τις αξίες του.

 Για το αν θα συνεχίσει την παρουσία του στα πολιτικά πράγματα μόνο του, ή θα αυτοδιαλυθεί με στόχο τη δημιουργία μιας άλλης πολιτικής παράταξης με άλλο όνομα. Αυτά και πολλά άλλα δεν μπορούν, αντικειμενικά, να είναι στην «ατζέντα»  του αυριανού  Συνεδρίου. Αυτό το Συνέδριο πρέπει κυρίως να εστιασθεί στη σημερινή οικονομική και πολιτική κατάσταση της χώρας. Στις θέσεις του ΠΑΣΟΚ για τη διαχείριση της κρίσης. Για το πώς η Ελλάδα από τη σημερινή κατάσταση των «μνημονίων» θα γίνει το δυνατό συντομότερο, μια κανονική ευρωπαϊκή χώρα. Για την ανάγκη και τις προϋποθέσεις της εθνικής συνεννόησης. Μια άλλη μεγάλη ενότητα πρέπει να είναι ο πολιτικός διάλογος και η ανάδειξη της θέλησης όσων έμειναν στο ΠΑΣΟΚ για μια κοινή πορεία. Να πρυτανεύσει το ενωτικό κλίμα. Με το βλέμμα μπροστά. Με μια νέα αρχή που θα σηματοδοτηθεί και με την ανοιχτή εκλογή του νέου Προέδρου από τα μέλη και τους φίλους του ΠΑΣΟΚ. Από όσους εξακολουθούν να το εμπιστεύονται. Μια νέα αρχή που θα στηρίζεται σε μια νέα συλλογικότητα στη λειτουργία του κόμματος, αφού «οι αρχηγισμοί» έβλαψαν τον τόπο και την παράταξη. Σε μια αρχή που το μήνυμα της ανανέωσης πρέπει να σηματοδοτηθεί με τον πλέον έντονο τρόπο.  Η χώρα και το ΠΑΣΟΚ χρειάζονται «νέους παίχτες». Κυρίως νέους σε ηλικία. Με γνώσεις και ήθος. Θέλω να πιστεύω ότι κάποιοι δεν θα οδηγήσουν και πάλι το ΠΑΣΟΚ στη γνωστή «μιζέρια» των τελευταίων χρόνων. Με σύγκρουση εσωκομματικών ανταγωνισμών και μικρών «παιγνίων».

 Το εγχείρημα της ανανέωσης, της μετεξέλιξης του ΠΑΣΟΚ είναι δύσκολο. Πολύ δύσκολο. Είναι όμως και ιστορικό καθήκον για όσους το υπηρετήσαμε με ευθύνη να συμμετέχουμε στην νέα του αναγεννητική προσπάθεια. Κάποια «ιστορικά στελέχη» ας συμβιβαστούν με την ιδέα ότι ο ιστορικός του κύκλος έκλεισε.