ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΙΓ' - ΣΥΝΟΔΟΣ B'
ΕΙΔΙΚΗ ΜΟΝΙΜΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΘΕΣΜΩΝ ΚΑΙ ΔΙΑΦΑΝΕΙΑΣ
        ΑΔΙΟΡΘΩΤΑ

         
    
           ΠΡΑΚΤΙΚΟ
            (ʼρθρο 40 παρ. 1 του Κ.τ.Β.)

Στην Αθήνα σήμερα, ημέρα Τρίτη, 8 Μαρτίου 2011 και ώρα 11:15', συνεδρίασε στην Αίθουσα «Προέδρου Γιάννη Νικ. Αλευρά» (151) του Μεγάρου της Βουλής η Ειδική Μόνιμη Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας, υπό την προεδρία του Προέδρου αυτής, κ. Μιλτιάδη Παπαϊωάννου, με θέμα ημερήσιας διάταξης: Ακρόαση φορέων και προσώπων της Κοινωνίας των Πολιτών, του Εθελοντισμού και των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων.

Στη συνεδρίαση παρέστησαν, o κ. Νικόλαος Αναλυτής, Πρόεδρος του Ελληνικού Δικτύου για την Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη, η κυρία Ρεβέκα Παπαδοπούλου, Γενική Διευθύντρια των Γιατρών χωρίς Σύνορα, ο κ. Απόστολος Βεϊζης, Υπεύθυνος Προγραμμάτων των Γιατρών χωρίς Σύνορα, ο κ. Κωνσταντίνος Γιαννόπουλος, Πρόεδρος του Δ.Σ. του Συλλόγου «ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ», η κυρία Χαρίκλεια Γροσδάνη και η κυρία Μαρία Κονταξή.

Ο Πρόεδρος της Επιτροπής, αφού διαπίστωσε την ύπαρξη απαρτίας, κήρυξε την έναρξη της συνεδρίασης και έκανε την α' ανάγνωση του καταλόγου των μελών της Επιτροπής. Παρόντες ήταν οι Βουλευτές κ.κ.:

ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζει η συνεδρίαση. Το θέμα της ημερήσιας διάταξης είναι η ακρόαση φορέων και προσώπων της Κοινωνίας των Πολιτών, του Εθελοντισμού και των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων. Θέλω να καλωσορίσω τους σημερινούς μας καλεσμένους, τον κ. Νικόλαο Αναλυτή, Πρόεδρο του Ελληνικού Δικτύου για την Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη, την κυρία Ρεβέκα Παπαδοπούλου, Γενική Διευθύντρια των Γιατρών χωρίς Σύνορα, τον κ. Απόστολο Βεϊζη, Υπεύθυνο Προγραμμάτων των Γιατρών χωρίς Σύνορα, τον κ. Κωνσταντίνο Γιαννόπουλο, Πρόεδρο του Δ.Σ. του Συλλόγου «ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ», μαζί του είναι η κυρία Χαρίκλεια Γροσδάνη και η κυρία Μαρία Κονταξή. Δύο εκπρόσωποι άλλων μη κυβερνητικών οργανώσεων, δεν μπόρεσαν σήμερα να παραβρεθούν, είναι ο κ. Λάμπρος Κανελλόπουλος, Πρόεδρος της UNICEF, ο οποίος είναι αποκλεισμένος λόγω της κακοκαιρίας και Αιδεσιμότατος Αντώνιος Παπανικολάου, από την Κιβωτό του Κόσμου, ο οποίος είναι ασθενής. Ζητούν συγνώμη. Θα συνεχίσουμε τις εργασίες μας με τους παρόντες.

Εμείς ως Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής, ανοίξαμε αυτόν τον μεγάλο φάκελο για τις μη κυβερνητικές οργανώσεις. Στόχος μας είναι να αναδείξουμε τα πρόβλημα, κυρίως να δούμε μέτρα διαφάνειας και λογοδοσίας όσο αναφορά κυρίως την οργάνωσης, ας μην ξεχνάμε ότι οι οργανώσεις αυτές χρηματοδοτούνται από τον κρατικό προϋπολογισμό. Θέλω να ξεκαθαρίσω ότι εμείς δεν είμαστε εξεταστική Επιτροπή, το αναφέρω αυτό γιατί πολλά ΜΜΕ προσεγγίζουν το ζήτημα των μη κυβερνητικών οργανώσεων δυστυχώς στη λογική της σκανδαλολογίας. Εμείς θεωρούμε ότι υπάρχουν πάρα πολλές αξιόλογες οργανώσεις, γι' αυτό και σήμερα έχουμε εσάς μπροστά μας, με την τεράστια προσφορά σας. Πάρα πολλές οργανώσεις στηρίζονται στον εθελοντισμό και δεν παίρνουν καθόλου χρήματα από το ελληνικό δημόσιο. Γνωρίζουμε ακόμα ότι τον τελευταίο καιρό παρουσιάστηκαν ιδιαίτερα προβλήματα σε σχέση με τη χρηματοδότηση της αναπτυξιακής βοήθειας, από το Υπουργείο Εξωτερικών. Ακόμα, δόθηκαν κάποια στοιχεία στη Βουλή, τα οποία δεν ήταν αληθινή. Το Υπουργείο Εξωτερικών έχει ήδη απαντήσει στο ζήτημα. Ο αρμόδιος Υφυπουργός ο κ. Κουβέλης μου είπε ότι έχει συσταθεί μια Επιτροπή η οποία θα δώσει αναλυτικά στοιχεία από το 1999 μέχρι το 2010. Έδωσε μια εξήγηση γιατί δεν είναι σωστά τα στοιχεία. Με ενημέρωσε ότι τέλος Μαρτίου θα είναι έτοιμο το πόρισμα, του είπα ότι θα τον καλέσουμε στην Επιτροπή για να έχουμε και εδώ μια σωστή ενημέρωση.

Από την άλλη μεριά είναι γνωστό ότι έχει ανοίξει ο φάκελος και αυτό το θεωρώ θετικό για την ελληνική δικαιοσύνη. Όπου υπάρχουν νοσηρά φαινόμενα πρέπει να απομονωθούν και να τιμωρηθούν διότι σε κάθε περίπτωση ο θεσμός είναι χρήσιμος και έχει να προσφέρει πολλά στην ελληνική κοινωνία αλλά και γενικότερα. Αυτά ήθελα να πω.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Γιατί από το 1999 και όχι από τότε που το Υπουργείο Εξωτερικών δίνει λεφτά σε τέτοιους φορείς.

ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Πολύ ευχαρίστως, να το μεταφέρω. Μπορώ να τους πω να ψάξουν στοιχεία πριν από το 1999.

 ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Η γνώμη μου είναι, από τότε που έχουν στοιχεία, διότι «κακά τα ψέματα», όσο ερχόμαστε προς τα εδώ, κάποιος έλεγχος τι γίνεται. Στο παρελθόν, δεν ξέρουμε. Επίσης, ως Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας, εγώ, νομίζω ότι κάποια στιγμή να οριστεί μια επιτροπή, όχι όλοι μας, και να δούμε αυτά τα περίφημα «μυστικά κονδύλια». Πού πηγαίνουν; Είναι θέμα διαφάνειας.

ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Προφανώς. Αλλά, θέλω να πω κάτι. Ο κ. Γιαννίτσης, με ενημέρωσε, ότι από το 1999, έχει να κάνει, γιατί από τότε υπάρχει η ΔΑΣ. Μιλάμε για τον ουσιαστικό έλεγχο και την παροχή στοιχείων, όσο αναφορά το Υπουργείου Εξωτερικών. Αν πάμε τώρα, σε όλα τα υπουργεία, και πρέπει να πάμε, αλλά φοβάμαι, ότι πολύ δύσκολα θα συγκεντρώσουμε τα στοιχεία. Εγώ, δεν έχω καμία αντίρρηση. Απλά και μόνο, μίλησα με το Υπουργείο Εξωτερικών, γιατί εκεί παρουσιάστηκε το θέμα, σε σχέση με τα στοιχεία τα οποία δόθηκαν σε ερώτηση του συναδέλφου του κ. Νντινόπουλου, μάλιστα, μου είπε ότι έγινε λάθος, όσον αφορά τα θέματα των προβλέψεων, και όχι σε σχέση με της εκταμιεύσεις, δόθηκε μια πρώτη εξήγηση. Σε κάθε περίπτωση, όμως, γίνεται ουσιαστικός έλεγχος αυτή τη στιγμή. Και αυτό είναι μια δική μας συνεισφορά, στη μεγάλη υπόθεση ξεκαθαρίσματος αυτών των υποθέσεων. Αυτό θέλω να σημειώσω. Αυτή τη στιγμή, δεν μπορώ να συζητήσω παραπέρα, πριν ολοκληρωθεί η έρευνα και πριν έρθει ο αρμόδιος Υπουργός εδώ.
Εάν πάνω σ' αυτό έχετε να προσθέσετε κάτι κυρία Κανέλλη, ευχαρίστως.

ΓΑΡΥΦΑΛΛΙΑ (ΛΙΑΝΑ) ΚΑΝΕΛΛΗ: Διαδικαστικά. Ακούστε με. Ας πάμε πίσω σε όλα τα Υπουργεία. Για παράδειγμα, στην οδό Σουμελή που είναι οι Μασόνοι, η Μασονική Στοά Ελλάδος, είναι εάν δεν το ξέρατε, Μη Κυβερνητική Οργάνωση, φιλανθρωπικό σωματείο υπαγόμενο στο Υπουργείο Κοινωνικών Υπηρεσιών. Το έτος ιδρύσεως του, χάνεται στο βάθος ιδρύσεως, περίπου, του ελληνικού κράτους, και του αντίστοιχου υπουργείου. Εγώ, δεν θα είχα καμία αντίρρηση να πάμε και πριν από τον Τρικούπη εάν θέλετε. Εάν όμως ανοίξουμε ένα τέτοιο ζήτημα, η παραγωγή πολιτικού έργου από αυτή την επιτροπή, θα χαθεί σε έναν ερευνητικό δαίδαλο, ο οποίος είναι αντίστοιχος με κάποια υπηρεσία που δεν υπάρχει με κάτι άλλο, ένα το κρατούμενο. Εγώ, δηλαδή, θεωρώ ότι κάποια στιγμή με αυτή την ιστορία, πρέπει να κλείσουμε. Διότι, ούτε τρόπο έχουμε, ούτε μέθοδο έχουμε, ούτε δυνατότητα πολιτική, ως Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας, να ελέγξουμε πάνω από 30.000 μη κυβερνητικές οργανώσεις, ή κατά άλλους 60.000.

Δεύτερον. Εάν αρχίσουμε να διευρύνουμε σε τέτοιο βαθμό, και πάμε σε διασταλτική  ερμηνεία των δυνατοτήτων μας, θα πρέπει να αρχίσουμε να αναρωτιόμαστε, ποιοι από την Ελλάδα και από την κυβέρνηση, συμμετέχουν και σε Διεθνείς Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις ή ιδρύματα. Προσφάτως, γίνεται πολύ συζήτηση για τη συμμετοχή του πρωθυπουργού και πολλών άλλων στο ίδρυμα Καντάφι, εγώ, θέλω να θυμίσω τη συνεισφορά της χώρας στο ίδρυμα της βιβλιοθήκης Κλίντον, «όπου γάμος και χαρά η Βασίλω πρώτη», δηλαδή, ειλικρινά σας το λέω, μα πάτε στο εξωτερικό θα δείτε απίστευτα πράγματα. Δηλαδή, αυτή η Ελλάδα έχει τόσα λεφτά, συμμετέχει σε τόσα ιδρύματα, σε τόσες βιβλιοθήκες, σε τόσα πράγματα, σε τόσες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις φιλανθρωπικού έργου, όπου έχει προϋπάρξει καταστροφή, πετρέλαιο, ορυκτά, δίοδοι, ενεργειακά πράγματα. Λοιπόν. Θα ξεφύγει η ιστορία πολύ.

ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Έχετε κάποια πρόταση;

ΓΑΡΥΦΑΛΛΙΑ (ΛΙΑΝΑ) ΚΑΝΕΛΛΗ: Ναι. Η πρότασή μου είναι: Αυτή η σημερινή συνεδρίαση, ειλικρινά σας το λέω, προσυπογράφω τον έλεγχο των «μυστικών κονδυλίων». Η υπόθεση του Υπουργείου Εξωτερικών, λόγω «μυστικών κονδυλίων», στα άλλα Υπουργεία «μυστικά κονδύλια» δεν έχουμε, έχουμε μόνο στο Υπουργείο Εξωτερικών. Αν αληθεύει, δε, η πρόσφατη πληροφορία, για την οποία απ' ό,τι μαθαίνω συνάδελφοι Βουλευτές …

ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Εκτός Μικροφώνου)

ΓΑΡΥΦΑΛΛΙΑ (ΛΙΑΝΑ) ΚΑΝΕΛΛΗ: Μπορεί να έχουμε. Μπορεί να έχουμε και στο Υπουργείο Εσωτερικών, δεν το ξέρω. Αλλά, όπου έχουμε, να μάθουμε, που έχουμε «μυστικά κονδύλια», και εκεί να «πέσουμε», που λείπει ο λεγόμενος έλεγχος. Και εάν θέλετε κοινοβουλευτικός.
Εάν αληθεύει και η πληροφορία, υπάρχουν συνάδελφοί, που νομίζω, έχουν κάνει ερώτηση, ότι φέτος στον προϋπολογισμό του Υπουργείου Εξωτερικών διπλασιάστηκαν τα «μυστικά κονδύλια», τότε επειδή αυτή η κινητικότητα η «μυστική», εμένα μου προξενεί «κινητικά προβλήματα», του νου μου εννοώ- το μυαλό μου αρχίζει και έχει κάποια προβλήματα κινητικότητας, όταν σε αυτή την υπό πτώχευση κατάσταση- διπλασιάζονται τα μυστικά κονδύλια της χώρας, αρχίζει και με πιάνει ένα σύνδρομο. Λοιπόν, να μείνουμε στα «μυστικά κονδύλια» και να τα ελέγξουμε.

Σήμερα, επειδή τυγχάνει οι παρούσες «οργανώσεις» να είναι εκ των διαφανέστερων ως προς τον έλεγχο, την πολιτική μου θέση, θα τη πω όταν θα έρθει η ώρα, να κλείσουμε με αυτό, διότι θα αρχίσουμε «όπου γάμος και χαρά η Βασίλω πρώτη». Δεν υπάρχει χωριό, πόλη, συνοικία, που να μην έχει μια «οργάνωση».

Δεσμεύομαι, αυτή τη στιγμή, στα μέσα της έρευνας, όταν βρέθηκα σε δυσκολία με το περιοδικό μου, έγκυρος και εκλεγμένος, υψηλά ιστάμενος, στη δυσκολία εκδόσεως του περιοδικού, μου είπε, «δεν έχω κανέναν τρόπο να σε βοηθήσω. Γιατί δεν βρίσκεις, αυτόν που βρίσκουν όλοι;». Λέω «ποιος είναι αυτός; Για πες μου». «Θα φτιάξεις μια με Μη Κυβερνητική Οργάνωση, φίλων της Νεμέσεως. Και θα βάλεις από κάτω, πολιτιστική, εκπαιδευτική, ανθρωπιστική, κοινωνική, εάν το κάνεις, μπορώ να σου δώσω μέχρι και 250.000 €». Δεν το έκανα, κατατάσσομαι στους «βλάκες». Ευχαριστώ πολύ.

ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Το λόγο έχει ο κ. Τραγάκης.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΡΑΓΑΚΗΣ: Εγώ, κύριε Πρόεδρε, και συμφωνήσαμε με τον κ. Τσούρα, γιατί θα κάνουμε την εισήγηση για τις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, ότι σήμερα θα πρέπει να είναι η τελευταία ακρόαση φορέων Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, για τον εξής λόγο: Όλοι «βομβαρδιζόμαστε» από e-mail, που ζητούν να κληθούν οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, καθένας για το δικό του λόγο.

 (Συνέχεια ομιλίας κ. ΙΩΑΝΝΗ ΤΡΑΓΑΚΗ)

Αναδείξαμε ένα τεράστιο θέμα. Εγώ, δεν νομίζω ότι πρέπει να περιμένουμε να μάθουμε όλες τις λεπτομέρειες μετά τη διενέργεια της εξέτασης την οποία κάνει ο κ. Θεοδωράκης, ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Εξωτερικών, γιατί κάνει μια Ε.Δ.Ε. αν δεν απατώμαι, για τα κονδύλια της «ΥΔΑΣ», όταν αποδεδειγμένα πλέον πάρα πολλές από τις οργανώσεις, ότι κονδύλια τα οποία φαίνονται από την απάντηση της ερώτησης του κ. βουλευτή, του κ. Ντινόπουλου, προς τη Βουλή και την οποία έχω και εγώ υποβάλλει στην επιτροπή μας, η εκταμίευση ήταν πολύ λιγότερη από τα αναφερόμενα ποσά.

Εγώ προσπάθησα να βρω μια άκρη σ' αυτό, βγάζοντας πάντα έξω την αδιαφάνεια και τη διαφθορά. Μια εξήγηση η οποία δίνεται από το Υπουργείο Εξωτερικών είναι ότι επειδή γνωρίζετε ότι εμείς πρέπει να έχουμε βάση της διεθνούς συμφωνίας 0,51 του Α.Ε.Π. και όχι του προϋπολογισμού για τις οργανώσεις αυτές, είχαμε φτάσει στο 0,19. Ο κ. Δρούτσας, φέτος μας είπε ότι δεν θα δώσει καθόλου χρήματα, δηλαδή δεν προβλέπονται από τον προϋπολογισμό για επιδοτήσεις μη κυβερνητικών οργανώσεων. Επιβεβαιώνετε αυτό που λέω.

Όμως, οι εξηγήσεις που δίνονται είναι ότι τα κονδύλια τα οποία αναφέρονται σε αυτή την απάντηση δεν σημαίνει ότι έχουν εκταμιευθεί, έχουν απλώς αναγραφεί. Αυτό, ούτως ή άλλως, από μόνο του είναι πρόβλημα και αν ακόμα και μόνο αυτή είναι η επίσημη εξήγηση, ότι έχουν αναγραφεί τα επίσημα κονδύλια ότι έχουν δοθεί σε οργανώσεις, αντιλαμβάνεστε και θα σας θυμίσω ότι και στην προηγούμενη συνεδρίασή μας, από την «ΔΗΜΗΤΡΑ» έγινε το ίδιο παράπονο, από την έρευνα που έγινε από την περιβαλλοντική οργάνωση της Δράμας ήταν το ίδιο παράπονο.

Θα ήθελα να παρακαλέσω, για να δοθεί μια επίσημη εξήγηση προς το παρόν, στην επόμενη συνεδρίασή μας, ανεξάρτητα αν έχουμε άλλο θέμα ημερήσιας διάταξης, να κληθεί ο κ. Θεοδωράκης, να μας δώσει εξηγήσεις για την απάντηση που δόθηκε, κοινοβουλευτικά και επίσημα, για τις χρηματοδοτήσεις των μη κυβερνητικών οργανώσεων.

ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Σήμερα, έχουμε καλέσει εκπροσώπους και στόχος μας είναι να διαμορφώσουμε ένα σταθερό πλαίσιο λειτουργίας, που να υπηρετούν τη διαφάνεια, τη λογοδοσία και την αποτελεσματικότητα και αυτό είναι το βασικό μας αντικείμενο και δεν είναι βασικό μας αντικείμενο το παρελθόν. Το παρελθόν, όσον αφορά διαχειρίσεις, αρμόδια είναι η ελληνική δικαιοσύνη και εγώ θεωρώ θετικό το γεγονός ότι έχει ανοίξει το θέμα.
Δεύτερον, εξηγήσεις δεν θα δώσει ο κ. Θεοδωράκης, εξηγήσεις θα δώσει η Κυβέρνηση, ο Υπουργός. Ο Υπουργός έχει βάλει την υπογραφή του.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΡΑΓΑΚΗΣ: Να κληθεί λοιπόν ο κ. Κουβέλης για να δώσει εξηγήσεις.

ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Κατά συνέπεια, παρακάλεσε ο Υπουργός, να έρθει στο τέλος Μαρτίου, που θα έχει πλήρη εικόνα, διότι αυτή τη στιγμή κάνει έρευνα.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΡΑΓΑΚΗΣ: Δεν θα έχει πλήρη εικόνα τέλους Μαρτίου.

ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Στη βάση αυτή, αυτό θα είναι το χρονοδιάγραμμα και σε κάθε περίπτωση, συμφωνώ απόλυτα με την κ. Κανέλλη, δεν μπορούμε εμείς να ανοίξουμε όλο το φάκελο του παρελθόντος.
Έβαλε ένα θέμα ο κ. Κακλαμάνης σε σχέση με τα μυστικά κονδύλια. Αυτό θα το συζητήσουμε σε κάποια άλλη φάση, διότι είναι αυτονόητο ότι κάπου πρέπει να υπάρχει λογοδοσία, αλλά δεν πρέπει να χαθεί και η έννοια του μυστικού κονδυλίου, γιατί πολλά από αυτά πάνε για εθνικούς σκοπούς και δεν είναι ανακοινώσιμα. Θα είναι κλειστή συνεδρίαση, θα είναι κάτι άλλο, αυτό παρακαλώ να το δούμε σε κάποια άλλη φάση.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΡΑΓΑΚΗΣ: Είμαστε επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας και ο σκοπός μας είναι και αφού ανοίξαμε το θέμα, να φτάσουμε μέχρι τέλους. Αλλά δεν εννοούσα αυτό. Εγώ δεν μίλησα για τα μυστικά κονδύλια, μίλησα για τα συγκεκριμένα κονδύλια και όχι μόνο από τον «ΥΔΑΣ», αλλά και από το Υπουργείο Απασχόλησης. Όλα αυτά θα πρέπει να ελεγχθούν πλήρως.

ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Εγώ, εκείνο το οποίο θέλω να πω είναι το εξής: Εμείς πρέπει μετά να κάνουμε μια συνεδρίαση μεταξύ μας, σε ημερομηνία που θα μας πείτε εσείς με τον κ. Τσούρα, όποτε θα είσαστε έτοιμοι, σε δεκαπέντε μέρες, την επόμενη εβδομάδα, για να καταλήξουμε σε προτάσεις προς την Κυβέρνηση, του τι πρέπει να γίνει τώρα. Αυτός είναι ο στόχος μας και παρακαλώ να μην ξεφύγουμε από αυτό.

Το άλλο θέμα που θέσατε σε σχέση με το Υπουργείο Εξωτερικών, δεν έχει να κάνει με τις προτάσεις, έχει να κάνει με το να δοθούν κάποιες διευκρινίσεις.

ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Πρώτα θα δοθούν αυτές οι διευκρινίσεις και μετά θα γίνουν προτάσεις.

ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Σε κάθε περίπτωση, το τι πρέπει να γίνει, αν πρέπει να γίνει ενιαίος φορέας, ποιοι πρέπει να είναι οι κανόνες και τα κριτήρια, νομίζω ότι αυτό δεν έχει να κάνει τόσο με αυτό το ζήτημα.
Το λόγο έχει ο κ. Κακλαμάνης.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Όταν λέω προς τα πίσω, δεν λέω να πάμε στο 1880, αλλά υπάρχουν και κάποιες σκέψεις που δεν χρειάζεται να σας πάρω περισσότερο χρόνο. Αίφνης, θα μπορούσαμε να πάμε στο 1990 και μέχρι τώρα.

 (Συνέχεια ομιλίας κ. Απόστολου Κακλαμάνη)

Όταν λέω 1990 και εδώ και μιλώ μαζί και για τα μυστικά κονδύλια, δεν εννοώ ότι θα κάτσουμε εμείς να δούμε ποιος ενδεχομένως πληροφοριοδότης ξένος στην τάδε χώρα χρησιμοποιείται, αλλά προσέξτε, εγώ γνωρίζω ότι για κάθε κατηγορία δαπάνης των μυστικών κονδυλίων υπάρχουν στοιχεία…

ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Δεν συζητάμε για τα μυστικά κονδύλια, κ. Πρόεδρε.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε. Σας είπα ότι δεν θέλω να κάνω ανάλυση, αλλά γνωρίζω ότι, όταν λέμε για βαλκανική πολιτική και δημοσιογράφους δεν μας είναι δύσκολο… Να δούμε. Δεν λέω σε ανοιχτή συνεδρίαση. Ας οριστούν τρεις τέσσερις συνάδελφοι.

ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Είπα ναι.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: ʼρα, λοιπόν, το να πούμε από το 1990 και εδώ τα ΥΔΑΣ, εάν υπάρχουν, γιατί μπορεί να μην υπήρχε τότε τέτοιο θέμα και, όταν λέω τα μυστικά κονδύλια, δεν εννοώ, επαναλαμβάνω, τα εντός, αλλά ξέρουμε τι είναι εκεί και αυτό που είναι εκεί μπορεί ενδεχομένως, υπό ορισμένες συνθήκες, να δούμε τι... Όπως έλεγα και με τις υποκλοπές, εάν ο υπάλληλος της αντιτρομοκρατικής ή της ΕΥΠ μπορεί να ξέρει τα στοιχεία και δεν μπορεί να τα ξέρει τότε ο μακαρίτης Έβερτ ή ο μακαρίτης ο Τζαννετάκης, που ηρνούντο να τα δώσουν εδώ, αυτό θέλω και εδώ να πω. Είμαστε το ίδιο ευαίσθητοι και εμείς, εάν πρόκειται, πράγματι, για απόρρητες εθνικές δαπάνες, αλλά να ξέρουμε απέξω τι γράφει. ʼλλωστε, όντως, καταστρέφονται τα αποδεικτικά στοιχεία.

ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Εντός τριμήνου.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Καταστρέφονται τα αποδεικτικά στοιχεία, αλλά είναι καταγεγραμμένο πού πήγαν.

ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Πολλές φορές δεν υπάρχουν αποδεικτικά στοιχεία. Για τα μυστικά κονδύλια δεν υπάρχουν.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Οι αποδείξεις που δίνει αυτός που πήρε, αφού υποτίθεται ελεγχθούν από μια τριμελή επιτροπή υπαλλήλων, καταστρέφονται. Αλλά το ότι αίφνης για την προσπάθειά μας στη Σουηδία, στη μεγάλη Βρετανία, στη Δανία δόθηκαν αυτά, αυτό υπάρχει. Και, εν πάση περιπτώσει, εάν γνωρίζουν κάποιοι ότι από τη Βουλή κάποια στιγμή…

ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Θα τους φωνάξουμε.
Το κλείσαμε αυτό το θέμα.
Το λόγο έχει ο κ. Τσούρας.

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΤΣΟΥΡΑΣ: Το θέμα των μυστικών κονδυλίων δεν λύνεται με αυτό τον τρόπο και δεν αφορά μόνο ένα Υπουργείο άλλα πολλά. Ας αφήσουμε, λοιπόν, το θέμα να το κουβεντιάσουμε κάποια στιγμή, που θα είμαστε μόνοι μας, σοβαρά και υπεύθυνα, για να βρούμε τρόπους.

Επίσης, κύριε Πρόεδρε, πρέπει να στείλετε σήμερα - αύριο επιστολή στα δύο Υπουργεία, που υποτίθεται ότι φτιάχνουν σχέδια νόμων, για να μας τα καταθέσουν, όπως είχαμε ζητήσει, ώστε να τα έχουμε ως πλαίσιο.

ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Το έχω ήδη ζητήσει.

ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Δεν τα έφεραν.

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΤΣΟΥΡΑΣ: Δεν τα πήραμε.

ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Δεν μπορώ να τους υποχρεώσω.

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΤΣΟΥΡΑΣ: Επίσης, να απευθυνθούμε και στη Νέα Γενιά, εάν έχουν βγάλει, μετά από έξι μήνες μεγάλης προσπάθειας που πιστεύω ότι κάνουν, κάποιο χαρτί, επιτέλους, τα 7 Υπουργεία που ασκούνται με τον εθελοντισμό.
Θα ήθελα πριν αρχίσω να δουλεύω να ξέρω εάν υπάρχουν ή να μας πουν αυτά που μας είπαν ότι δεν είναι αληθή.

ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Το λόγο έχει ο κ. Αναλυτής.

ΝΙΚΟΣ ΑΝΑΛΥΤΗΣ (Πρόεδρος του Ελληνικού Δικτύου για την Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη): Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, εγώ δεν εκπροσωπώ μη κυβερνητική οργάνωση, αλλά ένα σωματείο, το οποίο λέγεται Δίκτυο Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης. Όμως, πάρα πολλές μη κυβερνητικές οργανώσεις, με διάφορες δράσεις, απευθύνονται στις επιχειρήσεις, για να τους βοηθήσουν και, με αυτή τη λογική, συμμετέχω σήμερα.

Θα ήθελα να πω για αυτά που άκουσα πριν - εμείς δεν έχουμε κοινοβουλευτική εμπειρία – ότι εγώ δεν ήρθα εδώ για να μιλήσω για το Υπουργείο Εξωτερικών ούτε για το τάδε υπουργείο - δεν μπορώ να γνωρίζω - αλλά ήρθα να μιλήσω για το θεσμό. Αυτός νομίζω είναι ο λόγος για τον οποίο βρισκόμαστε εδώ.

Ο θεσμός αυτός είναι μια παγκόσμια εξέλιξη. Κανείς μπορεί να διαφωνεί ή να συμφωνεί με την ύπαρξή του, αλλά, εν πάση περιπτώσει, η  κοινωνία των πολιτών είναι ένα παγκόσμιο γεγονός πια, το οποίο επεκτείνεται, άρα, δεν μπορούμε, ως χώρα, να αρνηθούμε το φαινόμενο. Είναι γεγονός ότι μας λείπει το πλαίσιο αναφοράς. ʼρα, πρέπει να δημιουργήσουμε αυτό το νομικό, εάν θέλετε, πλαίσιο και νομίζω ότι αυτό θα ήταν ο κύριος λόγος της υπάρξεως μας σήμερα. Να γίνει χωρίς υπερβολές, όμως. Γιατί και εκεί οι προτάσεις που, κατά καιρούς, έχω ακούσει, έχουν μια υπερβολή. Οι μεν μη κυβερνητικές οργανώσεις θέλουν να «καπακώσουν» τα πάντα, οι δε άλλοι θέλουν να μην υπάρχουν και να τους ελέγχουν. ʼρα, πρέπει να βρούμε – και νομίζω ότι αυτός είναι ο ρόλος σας - τη σωστή ισορροπία μεταξύ της μιας ή της άλλης υπερβολής.
Εκεί που πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή είναι στη δημιουργία κανόνων χρηματοδοτήσεως από τους δημόσιους φορείς. Δεν με νοιάζει τι έκανε το Υπουργείο Εξωτερικών - και μην ξεχνάτε το Υπουργείο Πολιτισμού και τον ΟΠΑΠ σε όλα αυτά - αλλά, εν πάση περιπτώσει, εκείνο το οποίο μας νοιάζει είναι να δημιουργηθούν καινούργιοι κανόνες. Το σχέδιο νόμου που έχω δει, εάν ισχύει, δεν έχει τέτοιους κανόνες.

ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Πού το είδατε;

ΝΙΚΟΣ ΑΝΑΛΥΤΗΣ: Έχω δει ένα προσχέδιο. Μου το έστειλε κάποιος.

ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Με συγχωρείτε για τη διακοπή, αλλά εδώ πρέπει να ζητήσουμε και τη βοήθεια του Προέδρου.

ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Για ποιο σχέδιο μιλάτε; Το σχέδιο νόμου που έχουν ετοιμάσει κάποιες από τις οργανώσεις;

ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Διευκρινίστε το.

ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Δεν είναι του Υπουργείου. Κάποιες από τις οργανώσεις, μάλιστα, έχουν και μια συνεδρίαση αύριο το απόγευμα, για να παρουσιάσουν κάποιο σχέδιο δικό τους, το οποίο μας το έχουν στείλει και είναι στο φάκελό σας.
Κύριε Αναλυτή, έχετε το λόγο.

ΝΙΚΟΣ ΑΝΑΛΥΤΗΣ: Όλα αυτά πρέπει να συμβούν και να προσέξουμε πάρα πολύ όχι να δημοσιοποιούμε τι κάνανε, αλλά να δημοσιοποιούμε τι κανόνες θα ισχύουν, για να λειτουργεί οικονομικά ο δημόσιος τομέας - ιδιαίτερα σε μια εποχή περικοπών, περιορισμών και μιας κοινωνικής ψυχολογίας, η οποία είναι γεμάτη απαισιοδοξία και άρνηση. Φαντάζομαι ότι και εσείς, ως Βουλευτές, το νιώθετε αυτό. Ήδη, υπάρχει μια γενική αρνητική εντύπωση για ό,τι σχολιάστηκε για το Υπουργείο Εξωτερικών. Δεν ξέρω εάν είναι σωστό ή όχι, εγώ γνωρίζω αυτά που γράφτηκαν στον Τύπο.
Ίσως, μια ιδέα, όσον αφορά στο νομικό πλαίσιο, για να λειτουργήσει όλος ο θεσμός, είναι, αντί να ανακαλύψουμε ξανά τον τροχό, να βρούμε τον τρόπο με τον οποίο έχουν αντιμετωπίσει το θέμα, επιτυχώς, άλλες χώρες, όπως η Γαλλία, Σουηδία, οι Ηνωμένες πολιτείες και η Φιλανδία.
Όσον αφορά στο θέμα της χρηματοδότησης του δημόσιου, απ’ ό,τι έχω διαβάσει μέχρι τώρα, δεν έχω καταλάβει ποιος θα εγκρίνει από το δημόσιο. Με ό,τι κανόνες και να κάνουμε, θα εγκρίνει ο Υπουργός μόνος του; Πώς θα πείσει εμένα τον απλό πολίτη, που πληρώνω φόρο και ένα ποσοστό, ότι ο Υπουργός δεν χρησιμοποιεί αυτά τα ποσά, για να ξαναβγεί βουλευτής ή να κάνει κάτι άλλο.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Όπως παλιά με τους συλλόγους και τα καμπαναριά.

ΝΙΚΟΣ ΑΝΑΛΥΤΗΣ: ʼρα, χρειάζονται κανόνες και αυτό πρέπει να προσέξετε στο νόμο, όποτε ψηφιστεί. Χρειάζονται κανόνες χρηματοδότησης, μητρώο, πιστοποίηση, ποιος εγκρίνει σε κάθε περίπτωση και στο Υπουργείο - διότι, αν πούμε ότι το εγκρίνει ο Υπουργός, δεν αλλάξαμε τίποτα - και κανόνες διακυβέρνησης των ίδιων των μη κυβερνητικών οργανώσεων, εφόσον θέλουν να πάρουν χρήματα από το δημόσιο. Δεν καταλαβαίνω γιατί όλες οι εταιρείες του ιδιωτικού τομέα έχουν κανόνες διακυβέρνησης, ιδιαίτερα στο Χρηματιστήριο, αλλά οι μη κυβερνητικές οργανώσεις, που θα παίρνουν χρήματα, δεν θα έχουν κανόνες διακυβέρνησης. Διαφάνεια, δημοσιότητα και οικονομικός έλεγχος από ανεξάρτητους ελεγκτές, εάν παίρνουν χρήματα. Εάν δεν παίρνουν χρήματα δεν χρειάζεται τίποτα απ' όλα αυτά. Ό,τι δηλώσεις είσαι. Εάν, όμως, πάρεις χρήματα από το δημόσιο, πρέπει να μπεις σε πολύ αυστηρούς κανόνες.

ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Αυτό που θα μας βοηθούσε δεν είναι οι διαπιστώσεις. Κύριε Αναλυτή, κάνατε σοβαρές διαπιστώσεις, τις έχουμε κάνει όλοι. Εμείς σας καλέσαμε εδώ, για να μας δώσετε προτάσεις.

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΤΣΟΥΡΑΣ: Αυτό που θα μας βοηθούσε, δεν θα ήταν διαπιστώσεις. Κ. Αναλυτή, κάνατε διαπιστώσεις πολύ σοβαρές που τις έχουμε κάνει όλοι. Εμείς σας καλέσαμε εδώ για να μας δώσετε προτάσεις, όπως έχω καλέσει και πολλούς άλλους. Το θέμα του τί έχουν κάνει άλλοι, δεν είναι έτσι ακριβώς, διότι όπως έχουμε αναφέρει – γιατί έχει γίνει πολύ δουλειά σ’ αυτήν την Επιτροπή - , η ίδια η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αναφέρει γραπτώς ότι δεν μπορεί να ελέγξει τις ΜΗΚΥΟ ούτε ως προς το σκοπό τους ούτε για την χρηματοδότηση ούτε για τον ορισμό τους. ʼρα, δεν έχουν ληφθεί αυτά τα πράγματα. Θα ήθελα, λοιπόν, από δω και πέρα, τουλάχιστον, να μας δώσετε έστω μία πρόταση. Έτσι θα μας βοηθήσετε. Έχουμε κάνει τις διαπιστώσεις, ίσως και περισσότερο από σας.

ΝΙΚΟΣ ΑΝΑΛΥΤΗΣ (Πρόεδρος του Ελληνικού Δικτύου  για την Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη): Ως προς την χρηματοδότηση;

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΤΣΟΥΡΑΣ: Για όλα: Νομοθετικό, μητρώο, χρηματοδότηση, έλεγχος, εποπτεία. Τα πάντα.

ΝΙΚΟΣ ΑΝΑΛΥΤΗΣ (Πρόεδρος του Ελληνικού Δικτύου  για την Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη): Το θέμα είναι αν αποδέχεστε αυτή τη λογική και θα βρεθούν αυτά.

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΤΣΟΥΡΑΣ: Αφήστε τι θα γίνει αποδεκτό, εσείς κάντε τις προτάσεις σας. Αυτό θέλουμε εμείς.

ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Κύριε Γιαννόπουλε, έχετε το λόγο.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ (Πρόεδρος του Δ.Σ. του Συλλόγου «ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ»: Κύριε Πρόεδρε, κύριες και κύριοι Βουλευτές, είναι μεγάλη τιμή που σήμερα βρίσκομαι εδώ. Έχω βρεθεί σε Επιτροπές, αλλά πρώτη φορά μου δίνεται η ευκαιρία να μιλήσουμε για κάτι το οποίο έχει δαιμονοποιηθεί. Έχει δαιμονοποιηθεί γιατί το έχουμε αφήσει να συμβεί αυτό και υπάρχουν πολλοί λόγοι και δεν θα υπεισέλθω στο θέμα αυτό.

Στο διάβα το 15 – 16 χρόνων του «ΧΑΜΟΓΕΛΟΥ», έχουμε διαπιστώσει, μέσα από κάποιες διαδικασίες, ότι υπάρχουν κάποια θέματα. Θα  προσπαθήσω, στη συνέχεια, να δώσω κάποιες προτάσεις.

Καταρχάς ξεκινώ με την ερώτηση του κ. Τραγάκη που αναφέρθηκε στην ΥΔΑΣ και ότι « ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟΥ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ», πήρε κάποια χρήματα. Εμείς δεν πήραμε ποτέ χρήματα ηθελημένα, παρόλο που μας ζητήθηκε να εγγραφούμε και είμαστε εγγεγραμμένοι στην ΥΔΑΣ, με τα εχέγγυα οποιουδήποτε φορέα που θα μπορούσε να πάρει χρήματα, είναι «ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ», διότι είμαστε στον ΟΗΕ και έχουμε συμβουλευτικό ρόλο. ʼρα, θα μπορούσαμε 100% να πάρουμε χρήματα. Κάποια στιγμή, λοιπόν, στην προηγούμενη διοίκηση, κάποια Γενική Γραμματέας, κρατούσε μία εφημερίδα και έλεγε: « Να οι απατεώνες!», σε μία γενική συνάντηση που ήμαστε με τους Γενικούς Γραμματείς. Της είπα τότε ότι και αν ακόμα πάρουμε χρήματα από την ΥΔΑΣ, την επόμενη φορά που θα βγει μία νέα διοίκηση θα πει το ίδιο; Έτσι, λοιπόν, από κει και πέρα, αρνηθήκαμε να μπούμε σε αυτήν την διαδικασία.

Όμως, έγινε κάτι το οποίο ήταν σημαντικό και ευτυχώς ήταν μία «Θεία φώτιση» που ήρθε. Σε μία εκπαίδευση που έγινε στην Αστυνομία, για τα θέματα εξαφάνισης και “Amber Alert”, ήταν υπό την δική σας υπουργεία, ζητήσαμε από το Υπουργείο Εξωτερικών το οποίο υποτίθεται ότι θα μας χρηματοδοτούσε, να μη δώσει τα χρήματα σε εμάς, αλλά να τα δώσει στην ελληνική αστυνομία. Να το διοργανώσει η ελληνική αστυνομία, βέβαια με την δική μας υποστήριξη, προκειμένου να γίνει μία εξειδικευμένη εκπαίδευση που έγινε για όλη την περιοχή των Βαλκανίων. Έτσι δεν πήραμε ούτε ένα ευρώ και ευτυχώς.

Θα ήθελα να αναφερθώ σχετικά με την αγωνία κάποιων ανθρώπων που βρέθηκαν σε αυτόν τον Σύλλογο, όχι γιατί θέλησαν να γίνουν φιλάνθρωποι ούτε γιατί δεν είχαν τί να κάνουν. Εγώ, προέρχομαι από το χώρο της πληροφορικής, επιχειρηματικά, με μία επιτυχημένη καριέρα. Έχω, όμως, έναν άλλο λόγο και μία άλλη αιτία και δεν κουράζομαι και ποτέ δεν θα σταματήσω να το λέω. Ο γιος μου στα δέκα του χρόνια, αντιμετώπισε ένα πρόβλημα και έτσι, κατά το διάστημα των 11 μηνών που ταλαιπωρήθηκε, αποφάσισε ο ίδιος να δημιουργήσει «ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ». Έτσι, λοιπόν, με το ημερολόγιό του, ακολούθησα την δική του εντολή. Δεν ήξερα τί γίνεται στο χώρο αυτόν.

Ήμουν καλός άνθρωπος, όπως όλοι μας, αλλά ποτέ μου δεν είχα ασχοληθεί με τέτοια πράγματα. Εκεί, λοιπόν, δέχτηκα προπηλακισμούς και αυτό είναι το πλήγμα για κάποιους ανθρώπους και μιλάω για λογαριασμό κάποιων ανθρώπων που δίνουν μάχες μέσα σ’ αυτούς τους χώρους και τους έχω γνωρίσει, αλλά φοβούνται να «σηκώσουν το κεφάλι τους», γιατί θα τους «σκεπάσει» αυτή η καταχνιά που λέει ότι όλοι είναι απατεώνες. Δέχτηκα προπηλακισμούς από κάποιους που τους ενοχλούσε η παρουσία μας. Είπαν ότι εκτίθεμαι, προβάλλω και χρησιμοποιώ το θάνατο του ίδιου μου του παιδιού, ότι « τα παίρνω» και αντιμετώπισα όλα αυτά τα γνωστά από κάποιους που ενοχλούνται. Ποιοι είναι αυτοί; Να σας πω. Είναι ένα βαθύ κράτος το οποίο υπάρχει και δυστυχώς, συνεχίζει να υπάρχει, που ενοχλείται από τη δουλειά, είναι το κατεστημένο της φιλανθρωπίας και είναι και η «ΜΗΚΥΟκρατία» σε κάποιες περιπτώσεις, για αυτό το λόγο και το τονίζω, δε θέλω να παρεξηγηθώ από τις αξιόλογες ΜΗΚΥΟ που υπάρχουν.

Στην Ελλάδα, έτσι όπως διαμορφώθηκαν οι λέξεις αυτές, έχασαν την αξία τους. Έτσι λοιπόν, αισθάνομαι και αισθανόμαστε άσχημα κάθε φορά που πρέπει να απολογηθούμε στους φορείς εκείνους που οφείλαμε να το κάνουμε και να πούμε ότι «εμείς δεν είμαστε ελέφαντες, δεν κάναμε κάτι», γιατί έχουμε κάνει όλες αυτές τις διαδικασίες που θα σας αναφέρω, για να αυτοελεγχθούμε και για να απολογούμεθα στον κόσμο.
Αυτός, όμως, που δεν είναι χαζός, είναι ο κόσμος και αυτό διότι τα τελευταία πέντε  χρόνια και αναφέρομαι σε μία έρευνα που έγινε από την Κοινωνική Εταιρική Ευθύνη από το ευρωβαρόμετρο της ΑDI, είναι ότι «ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ» είναι πρώτο στην εμπιστοσύνη, στην αναγνωρισιμότητα και στην δουλειά που γίνεται από την πλευρά του, στην Ελλάδα. Αυτό δεν είναι τυχαίο, διότι έχουμε κάνει δουλειά η οποία είναι πλέον μετρήσιμη. Τόσο μετρήσιμη και είναι τόσα πολλά αυτά που κάνουμε που δεν μπορώ να σας τα αναφέρω τώρα, αλλά είναι μέσα στο ντοσιέ αυτό και όποιος θέλει ας τα διαβάσει, διότι είναι πολλά αυτά που έχουμε βάλει.  Όμως, έχουμε μετρήσιμα και στατιστικά στοιχεία.

Διαφωνώ με ευγένεια για τα σημαντικά λόγια που είπε ο κ. Αναλυτής. Διαφωνώ στο ότι μόνο  εκείνοι που παίρνουν χρήματα από το Δημόσιο θα πρέπει να απολογούνται για αυτό. Πρέπει όλοι όσοι κάνουν έργο και λένε ότι κάνουν έργο στην ελληνική Επικράτεια, θα πρέπει να απολογούνται για το έργο που κάνουν. Όχι μόνο για τα χρήματα, αλλά για την ποιότητα του έργου.

ΓΑΡΥΦΑΛΛΙΑ (ΛΙΑΝΑ) ΚΑΝΕΛΛΗ: Αλλάξτε ρήμα: Να αιτιολογούν, όχι να απολογούνται. Μην βάζετε τον εαυτό σας σε θέση κατηγορουμένου.

 ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ (Πρόεδρος του Δ.Σ. του Συλλόγου «ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ»: Έχετε δίκιο, αλλά, πολλές φορές, αισθανόμαστε ότι βρισκόμαστε σε αυτήν την κατάσταση.  Να αιτιολογήσουμε και να αποδείξουμε, λοιπόν, ότι γίνεται έργο και να αναφερθούμε και στην ποιότητα του έργου αυτού. Υπάρχουν, αυτή τη στιγμή, τρία παιδιά που είναι στην Ελλάδα. Ένα παιδί που είναι στο «ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ», ένα παιδί που βρίσκεται στο Κρατικό Ίδρυμα και ένα παιδί που είναι στο Εκκλησιαστικό Ίδρυμα. Με ποια λογική αυτά τα τρία παιδιά δε δέχονται την ίδια ποιότητα υπηρεσιών, τους ίδιους ελεγκτικούς μηχανισμούς και τις ίδιες διαδικασίες; Με ποια λογική εμείς δεχόμαστε συνέχεια ελέγχους από Επιθεωρητές Υγείας ή Εργασίας, προσπαθώντας κάτι να μας βρουν; Δεν αναφέρομαι σε συμβουλευτικό έλεγχο. Θα κάνουμε λάθη. Είμαστε φορέας που τρέχει μέρα – νύχτα. Είμαστε κοντά στις υπηρεσίες.

Πιστεύουμε ότι το κράτος πρέπει να λειτουργήσει και εμείς πρέπει να είμαστε στήριγμα για το κράτος. Απόδειξη αυτού είναι ότι δημιουργήσαμε με μεγάλο κόπο, με κάποια χρήματα που πήραμε από το Υπουργείο Υγείας, γιατί πρέπει να σας πω ότι δεν είναι μόνο το Υπουργείο Εξωτερικών που δίνει χρήματα και πρέπει να αιτιολογήσουμε πού πάνε τα χρήματα, είναι και το Υπουργείο Πολιτισμού, όπως ειπώθηκε, είναι και το Υπουργείο Εργασίας. Αυτό, λοιπόν, είναι μία έρευνα και μια δουλειά που κάναμε για το σχέδιο δράσης για την οριζόντια δικτύωση των κρατικών φορέων. Αυτό το προτείναμε τότε στο Υπουργείο, το οποίο δεν έχει συνέχεια στην διοίκηση. Ένας Γενικός Γραμματέας πίεσε να τυπωθεί αυτό γιατί θα πήγαινε στον κάλαθο των αχρήστων όπως ήταν. Έχει καταγράψει μέσα όλες τις δομές που υπάρχουν στην Ελλάδα για την παιδική προστασία. Πρώτη φορά γίνεται στην Ελλάδα τέτοια δουλειά.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Η εργασία σας έχει τους φορείς του Δημοσίου ή και του ιδιωτικού τομέα;

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ (Πρόεδρος του Δ.Σ. του Συλλόγου «ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ»: Του Δημοσίου και κατά το Δημόσιο και ιδιωτικών φορέων. Έχει όλους τους φορείς. Και ΟΤΑ. Αναφέρει προτάσεις για το πώς μπορούμε με τα δεδομένα που υπάρχουν στην Ελλάδα – γιατί αν πάμε να γίνουμε Σουηδία, θα είναι πολύ δύσκολο - , να βελτιώσουμε το σύστημα προστασίας. Το δείξαμε αυτό στην κ. Γεννηματά, η οποία, προς τιμήν της, έκανε μία συνάντηση φορέων για το  πώς μπορεί αυτό να υλοποιηθεί και να γίνουν και καινούριες προτάσεις. Δόθηκε μία παράταση τριών μηνών και τελικώς, δεν προχώρησε καθόλου, διότι η καινούρια διοίκηση δεν ασχολήθηκε με αυτό γιατί υπάρχουν σοβαρότερα θέματα από τη ζωή κάποιων παιδιών που αυτή τη στιγμή πεθαίνουν.

Κλείνω με τα θέματα αυτά και σας λέω ότι είναι άδικο να υπάρχουν, σ’ αυτήν την κοινωνία, αξιολογότατοι άνθρωποι – τους γνώρισα μέσα από αυτόν τον Σύλλογο -, φορείς που κάνουν καταπληκτική δουλειά και φοβούνται να «σηκώσουν κεφάλι» να πουν ότι κάνουν δουλειά, διότι ντρέπονται μέσα σ’ αυτήν την επικρατούσα ατμόσφαιρα.
Ήθελα να σας πω ότι για αυτό τον λόγο, επειδή πρώτοι εμείς πρέπει να αιτιολογήσουμε την παρουσία μας, τώρα έγινε ο έλεγχος από τους ορκωτούς ελεγκτές, μαζί με όλη την διαδικασία, σας έχουμε φέρει εδώ το από πού προήλθαν και πού πήγαν τα χρήματα και πού πηγαίνει μέχρι και το ένα ευρώ. Είναι από τους PwC (Price Waterhouse Coopers) και την Κυριακή, μεθαύριο, έχουμε γενική συνέλευση, όπου εκεί, διότι είμαστε Σύλλογος, θα μοιραστούμε τους προβληματισμούς μας γιατί κινδυνεύουμε να επιβιώσουμε διότι έχουμε πάρει από το κράτος και την Ε.Ε. μόλις 3%. Αυτό το λίγο που πήραμε από το κράτος, ήταν ένα ποσό που δόθηκε για κάποιες διαδικασίες που κάνουμε, οι οποίες ήταν πολλαπλάσιας αξίας.                     

 (Συνέχεια ομιλίας του κ. ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ, προέδρου του Δ.Σ. του Συλλόγου  «Χαμόγελο του παιδιού»).

Βρισκόμαστε αυτή τη στιγμή να απασχολούμε 300 άτομα προσωπικό, διότι πιστεύουμε ότι δεν μπορείς να βασίζεται σε φιλανθρωπίας διαθέσεις κανενός.

ΛΙΑΝΝΑ (ΓΑΡΥΦΑΛΛΙΑ) ΚΑΝΕΛΗ: Γιατί φέρατε ξένο λογιστή;

 ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ (Πρόεδρος του Δ.Σ. του Συλλόγου «Χαμόγελο του παιδιού»): Πιστεύουμε ότι οι (;) θεωρείται αξιόπιστος φορέας, για να κάνει αυτό τον έλεγχο, διεθνώς και στην Ελλάδα.

ΛΙΑΝΝΑ (ΓΑΡΥΦΑΛΛΙΑ) ΚΑΝΕΛΗ: (Εκτός μικροφώνου).

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ (Πρόεδρος του Δ.Σ. του Συλλόγου «Χαμόγελο του παιδιού»): Φτάνουμε λοιπόν σε ένα σημείο να σας πούμε, ότι όλα αυτά, για να γίνουμε 4000 (;) βέβαια, αλλά πιστεύουμε, ότι το κράτος πρέπει να λειτουργεί και πιστεύουμε ότι οι εθελοντικοί φορείς και οι ΜΗ.ΚΥ.Ο, πρέπει να στηρίζουν το κράτος.
   Στις προτάσεις. Όπως και εσείς, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, ταλαιπωρείστε από μια περιρρέουσα ατμόσφαιρα, η οποία είναι απαράδεκτη, να μην μπορείς να κυκλοφορήσεις ή να μην μπορείς να αφήσεις την οικογένειά σου να κυκλοφορήσει, να πηγαίνουν τα παιδιά στο σχολείο με την άνεσή τους και λοιπά, είναι αυτό που επικρατεί, ότι όλοι τα παίρνουν, όλοι είναι έτσι, όλοι είναι αλλιώς, έτσι και οι άνθρωποι που θέλουν να προσφέρουν σε αυτή την κοινωνία, που δεν είναι μόνο ο φορέας ή ο υπεύθυνος του φορέα ή οι υπεύθυνοι των φορέων, αλλά και οι άνθρωποι που συμμετέχουν μέσα σε αυτό, του ντρέπονται, καμιά φορά, να λένε ότι συμμετέχουν σε ΜΗ.ΚΥ.Ο.

ΛΙΑΝΝΑ (ΓΑΡΥΦΑΛΛΙΑ) ΚΑΝΕΛΗ: Γενίκευσις, αρχή φασισμού. Σε αυτήν την κατάσταση βρισκόμαστε.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ (Πρόεδρος του Δ.Σ. του Συλλόγου «Χαμόγελο του παιδιού»): Έχετε δίκιο. Θέλουμε λοιπόν να προτείνουμε, να σας παρακαλέσουμε, το έχουμε ξαναπροτείνει και άλλη φορά, σε άλλη Επιτροπή. Εμείς όλοι οι φορείς - πιστεύω, εκπροσωπώ όλους αυτούς που σέβονται τον εαυτό τους - που σεβόμαστε αυτό που κάνουμε και θέλουμε να μας σέβονται και οι άλλοι, θέλουμε  πιστοποίηση, όχι «faux» - πιστοποίηση. Όχι πιστοποίηση, σαν αυτό που έκανε το Υπουργείο Υγείας, όπου έρχεται κάποια στιγμή, σου κάνει έναν φαινομενικό έλεγχο, το τονίζω το φαινομενικό, διότι όταν πιστοποιείς ένα χώρο, στον οποίο φιλοξενείς παιδιά, πρέπει να βλέπεις αν οι άνθρωποι είναι κατάλληλοι, αν τα παιδιά περνάνε καλά, και άλλα πολλά. Και όχι τώρα, όχι τη στιγμή που κάνεις την πιστοποίηση, αλλά όλο το χρονικό διάστημα. Πιστοποίηση. Πιστοποίηση, πιστεύουμε από έναν εξωτερικό φορέα, ο οποίος θα είναι αξιόπιστος και ο οποίος, πιστεύω, κατά την άποψή μου, θα πρέπει να ελέγχεται από μια διακομματική Επιτροπή. Να ελέγχεται, με την έννοια του ότι θα δίνει τα στοιχεία στη διακομματική Επιτροπή και έτσι να αποφεύγουμε κάποιους που ενοχλούμε, κατά καιρούς, στο κράτος, διότι καταλαβαίνετε, ότι όταν έρχεστε κάποια στιγμή, σε καλώς εννοούμενη σύγκρουση, διότι όπως έχετε διαπιστώσει «το χαμόγελο του παιδιού» δεν έχει  καταγγελτικό χαρακτήρα, αλλά συνεργαζόμαστε με καλούς αστυνομικούς, με καλούς δικαστικούς. Σε όλη τη δημόσια διοίκηση υπάρχουν εξαιρετική άνθρωποι, με τους οποίους καταλήγουμε σε λύσεις- εκείνοι είναι οι θεσμοί και εμείς προσπαθούμε να τους στηρίξουμε – άρα, λοιπόν, μια πιστοποίηση, η οποία θα είναι διαχρονικά ελέγξιμη.

 Όροι - κανόνες λειτουργίας. αυτή τη στιγμή διαβάσαμε τον νέο νόμο του Υπουργείου Υγείας, περί εθελοντισμού. Πραγματικά, μας κάνει εντύπωση, πώς ένα Υπουργείο καλεί τους εθελοντές να εγγράφουν κατευθείαν στο Υπουργείο Υγείας. Ξέρουμε ότι πολύ δύσκολα οι πολίτες πάνε, κατευθείαν, σε ένα Υπουργείο. Συνήθως δημιουργούν κάποιες ομάδες και αυτές οι ομάδες κάνουν αυτή τη δουλειά. Κανόνες λειτουργίας λοιπόν. Όλα τα Υπουργεία να καθίσουν στο ίδιο τραπέζι, διότι αυτή τη στιγμή ένα Υπουργείο κάνει άλλα πράγματα σε σχέση με τον εθελοντισμό και άλλο Υπουργείο κάνει άλλα. Το έχετε  και εσείς διαπιστώσει. Αλλά δεν είναι μόνο αυτή η διαπίστωση, είναι ότι αν δεν υπάρχουν κοινοί κανόνες και ουσιαστική καταγραφή των ΜΗ.ΚΥ.Ο - εθελοντικών φορέων και λοιπά, θα βρισκόμαστε σε ένα χάος, με 50.000 οργανώσεις, πού είναι οι σφραγίδες και θα σας αναφέρω ένα χαρακτηριστικό, ότι κάποια στιγμή βρέθηκα σε ένα προθάλαμο του Υπουργείο Εξωτερικών και βρήκα κάποιον υπεύθυνο μιας μεγάλης εταιρείας και του λέω: «τι κάνεις εσύ εδώ»; Μου λέει:« Πρόκειται να δημιουργήσω κάτι στα Βαλκάνια και ήρθα να δημιούργησαν μια ΜΗ.ΚΥ.Ο, για να πάρω χρήματα, έτσι ώστε να κάνω τη δουλειά που θέλω στα Βαλκάνια». Βρήκε μια ευκαιρία αυτός ο άνθρωπος, την αξιολόγησε και την εκμεταλλεύτηκε. Αν όμως υπάρχουν κανόνες ουσιαστικοί και όλοι βρισκόμαστε κάτω από αυτή τη διαδικασία, για να ξέρουμε ότι ανά πάσα στιγμή, θα έχουμε κάποιον κοντά μας, το τονίζω και να μας ελέγξει και να μας συμβουλέψει, γιατί άλλο να κάνεις λάθος γιατί μέσα στη δίνη μπορείς να κάνεις ένα λάθος και άλλο να κάνεις ηθελημένα λάθη, τα οποία αφήνουν έκθετο το έργο που κανείς.

Θέλουμε επίσης, να ζητήσουμε, για τις πράξεις που γίνονται σε σχέση με τους προνοιακούς φορείς, δηλαδή με τους φορείς που ασχολούνται με την πρόνοια, ότι θα πρέπει να υπάρχουν και ποιοτικά κριτήρια σε αυτή τη διαδικασία. Δεν είναι μόνο τα λεφτά που πρέπει να ελέγχονται. Το είπα και πριν και το επαναλαμβάνω. Πρέπει κάποιος, επιτέλους  και εμείς έχουμε την πιστοποίηση και από διεθνείς φορείς, αλλά υπάρχουν διεθνείς φορείς, οι οποίοι είναι αξιολογότατοι, οι οποίοι θα μπορούσαν, κάλλιστα, να πιστοποιήσουν και την ποιοτική που γίνεται. Καταλαβαίνετε τι εννοώ με την ποιοτική δουλειά. Όταν ασχολείσαι με παιδιά ή με ηλικιωμένους ανθρώπους, είτε με ΑμεΑ, θα πρέπει η δουλειά που κανείς να αξιολογείται και να ελέγχεται. Όχι τα χρήματα μόνο. Δεν μιλάμε μόνο για χρήματα.

Ήθελα να σας πω, ότι πραγματικά έχω μια αγωνία. Διότι στην κατάσταση που βρισκόμαστε, κινδυνεύουμε όλοι να χάσουμε τις αξίες μας. Κινδυνεύουμε όλοι να βρεθούμε σε μια δίνη, όπως ειπώθηκε πριν λίγο, ενός υπέρμετρου φασισμού, ότι τα πάντα και οι πάντες είναι έτσι όπως θα ήθελαν κάποιοι να είναι. Και τι επιβιώνει τελικά; Επιβιώνουν, από ό,τι διαπιστώνουμε, αυτοί οι οποίοι ήταν τότε, είναι τώρα, θα είναι πάντα σε κάποια γραφεία, κοντά σε κάποιους Υπουργούς, κοντά σε κάποιους ανθρώπους, που δεν φταίνε οι Υπουργοί για αυτό, διότι μέσα στη δίνη της δουλειάς τους, υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που σαμποτάρουν, τελικά, το έργο τους. Έχουμε δει, πολλές φορές, ανθρώπους, οι οποίοι είναι κοντά σε αυτούς που παίρνουν αποφάσεις, να έχουν τη δική τους ΜΗ.ΚΥ.Ο, να έχουν τη δική τους δράση, να έχουν τη δική τους διαδικασία. ʼρα, λοιπόν, στον ίδιο κανόνα, όλα τα Υπουργεία μαζί και να βρεθεί ένας κοινός κατάλογος, με αυτές τις λεγόμενες ΜΗ.ΚΥ.Ο, εθελοντικούς φορείς και λοιπά.

ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Το λόγο έχει ο κύριος Βεΐζης.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΒΕΪΖΗΣ (Υπεύθυνος προγραμμάτων του ελληνικού τμήματος των Γιατρών χωρίς σύνορα): Καταρχάς ευχαριστούμε πάρα πολύ για την πρόσκληση, διότι αισθανόμαστε ότι βρισκόμαστε συνομιλητές με τα αξιότιμα μέλη του Κοινοβουλίου, για ένα θέμα το οποίο αφορά στις ΜΗ.ΚΥ.Ο, στη διαφάνεια, σε ένα θεσμικό πλαίσιο και σε κάποιες προτάσεις. Από τη δική μας την πλευρά, θα σταθώ σε τρία σημεία. Το ένα σημείο είναι λίγα πράγματα για την ταυτότητα της οργάνωσης, λίγα πράγματα για το τι έχουμε διαπιστώσει και λίγα πράγματα, για κάποιες προτάσεις, που τουλάχιστον εμείς σαν «Γιατροί χωρίς σύνορα» μπορούμε να θέσουμε σε εσάς.

Πρώτα απ' όλα είμαστε μια διεθνής ανεξάρτητη ανθρωπιστική οργάνωση. Στόχος της οργάνωσής μας είναι η παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας, σε πληθυσμούς που είναι σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, είτε είναι λόγω εμπόλεμης κατάστασης, είτε  φυσικής καταστροφής, είτε επιδημιών και τα λοιπά. Το ελληνικό τμήμα είναι μέρος αυτής της προσπάθειας. Ιδρύθηκε το 1990 και από κοινού, με τα υπόλοιπα 19 τμήματα, βρίσκεται σήμερα σε πάνω από 68 χώρες, σε εμπόλεμες ή μη ζώνες, παρέχοντας ανθρωπιστική βοήθεια. Οι βασικές αρχές, καταρχάς, των Γιατρών χωρίς σύνορα, είναι ανεξαρτησία, ουδετερότητα και αμεροληψία της αφορά στο κομμάτι εξασφάλισης, στο μέγιστο, την ανεξαρτησία της δράσης, η απόφαση της οργάνωσης από την ίδρυση, το 1971, μέχρι σήμερα, ήταν ότι η κρατική, η θεσμική χρηματοδότηση των Γιατρών χωρίς σύνορα, δεν περνάει τα 20%, άρα 80% των χρημάτων στους Γιατρούς χωρίς σύνορα, προέρχονται από ιδιώτες Και σε περιοχές που υπάρχουν εμπόλεμες καταστάσεις ή  άλλες δύσκολες περιπτώσεις, όπως στη Σομαλία, Ιράκ, Αφγανιστάν και τα λοιπά, δεν υπάρχει ούτε μία κρατική χρηματοδότηση προς τους Γιατρούς χωρίς σύνορα. Όσο αφορά στους μηχανικούς ελέγχου, εκτός από τη διαφάνεια, τη δικιά μας, η οποία ήταν μια δέσμευση της οργάνωσης, ότι 80% των χρημάτων, των οποίων θα έρχονται, ήσαν έσοδα στους Γιατρούς χωρίς σύνορα, που το 1 ευρώ, τα 80 σεντς, θα πηγαίνουν για τις ανάγκες των αποστολών - μιλάμε για μια δέσμευση προς τους δωρητές. Έχουμε αναπτύξει, καταρχάς, μηχανισμούς ελέγχου, όχι μόνο με τους ορκωτούς λογιστές, οι οποίοι κάνουν τον έλεγχο στις αποστολές μας, στο κομμάτι της υποστήριξης, αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο, αλλά υπάρχουν μηχανισμοί ελέγχου, που η διοργάνωση έχει δημιουργήσει και  στα πλαίσια όταν φτιάχνεται ένας, όταν ελέγχεται το πρόγραμμα, κατά τη διάρκεια της υλοποίησης και της αξιολόγησής του.

Όσον αφορά στην Ελλάδα, η σχέση μας με τους θεσμικούς φορείς, Δεν είχε ποτέ σαν στόχο, καταρχάς, την κρατική χρηματοδότηση. Ο στόχος ο δικός μας και έχουμε έρθει επανειλημμένως σε επαφή με την ελληνική Βουλή ή και με άλλους πολιτικούς φορείς και εννοώ το Υπουργείο Υγείας - Υπουργείο Εξωτερικών και έχουμε ζητήσει τη συμβολή της ελληνικής Βουλής ή  των Υπουργείων, σε θέματα, τα οποία δεν σχετίζονται με χρήματα, έχουμε ζητήσει από την ελληνική Βουλή ή τα Υπουργεία, να στηρίξουν προσπάθειες, που αφορούν, ας πούμε, σε μια βελτιωμένης επιστημονικής βοήθειας, για παιδιά κάτω των πέντε ετών, για την έρευνα και ανάπτυξη  σε (;) ασθένειες, για τα οποία πολλές φορές, έχουμε ζητήσει τη στήριξή τους και έχουμε ζητήσει να πάρουν κάποιες πρωτοβουλίες. Πράγμα που δεν στοιχίζει χρήματα. ʼρα μας ενδιαφέρει να υπάρχει αυτός ο διάλογος με την ελληνική πολιτεία, για να μπορέσουμε σε παγκόσμιο επίπεδο, όταν πηγαίνουμε στις συνελεύσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας ή σε άλλες συναντήσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, να μπορεί η Ελλάδα να υπάρχει, να έχει ένα λόγο και να μπορεί να στηρίξει κάποιες τέτοιες προσπάθειες και μπορώ να σας πω ότι σε πάρα πολλές προσπάθειες, που έχουμε ξεκινήσει, δυστυχώς, η παρουσία του τη δική μας πλευρά, σαν πολιτεία σε αυτούς τους χώρους, είναι πολλές φορές μηδαμινή ή πολλές φορές δεν υπάρχει καν λόγος, για να στηρίξει μια τέτοια πρωτοβουλία.

(συνέχεια ομιλίας κ. Απόστολου Βεΐζη, Υπεύθυνου Προγραμμάτων του Ελληνικού Τμήματος «Γιατροί Χωρίς Σύνορα»)

Ερχόμαστε σε μερικές από τις διαπιστώσεις. Δεν υπάρχει καμία νομοθετική ρύθμιση για τον εθελοντισμό. Γίνονται κάποιες προσπάθειες ανά υπουργείο, οι  οποίες όμως είναι αποσπασματικές. Μπορώ να σας πω, ότι ο όρος «μη κυβερνητικές οργανώσεις» (ΜΚΟ) ο οποίος χρησιμοποιείται είτε νομικά είτε σε διάφορα έγγραφα δεν έχει οριστεί. Αυτή τη στιγμή, στην Ελλάδα, αναγνωριζόμαστε ως Σωματείο. Δεύτερον, υπάρχουν μητρώα εγγραφής των οργανώσεων, τα οποία δεν έχουν ποιοτικά κριτήρια εγγραφής.

Θα αναφερθώ σε συγκεκριμένα παραδείγματα. Η συνεργασία μας, ας πούμε, με το μοναδικό, ας θεωρήσουμε, θεσμικό φορέα χρηματοδότησης είναι το Υπουργείο Εξωτερικών ή η Γενική Διεύθυνση Ανάπτυξης και Συνεργασίας. Μπορώ να πω, ότι αυτό το οποίο μας ενδιάφερε περισσότερο από άποψη συνεργασίας, όσον αφορά στη κρατική χρηματοδότηση ήταν η αποτελεσματική αξιοποίηση της συγκεκριμένης χρηματοδότησης. Θα σας αναφέρω παρακάτω κάποιες προτάσεις, οι οποίες έχουν γίνει επανειλημμένα και έχουν σχέση με το Υπουργείο Εξωτερικών, -δεν αφορούσε τη δική μας χρηματοδότηση-, αλλά γενικώς, πώς ένα υπουργείο, από τη στιγμή που οι «Γιατροί χωρίς Σύνορα» συνεργάζονται και με άλλους θεσμικούς φορείς με εξίσου την ίδια εμπειρία. Καταρχάς, έχουμε ζητήσει να είμαστε συνομιλητές και να υπάρχει μια διαφάνεια, η οποία θα βοηθήσει να είμαστε ΠΙΟ αποτελεσματικοί. Από τη πρώτη στιγμή που σχεδιάζονται –να διευκρινίσω σε ό,τι αφορά στη δέσμευση της Ελλάδας από διεθνείς συμβάσεις είναι μια δέσμευση, η οποία δεν αφορά κάποια χορηγία στις οργανώσεις. Είναι μια δέσμευση της Ελλάδας, όπου θα πρέπει να διαθέσει το συγκεκριμένο ποσό για αναπτυξιακή βοήθεια, διαμέσου κρατών, διμερών σχέσεων και συχνά των ΜΚΟ.

Δεν διατίθεται άμεσα η ανάθεση χρημάτων. Θεωρητικά και πρακτικά υπάρχει μια προκήρυξη, η οποία διατίθεται στις οργανώσεις, στη συνέχεια αυτές κάνουν τις αιτήσεις χρηματοδότησης, τις οποίες αποδέχεται το πρόγραμμα, το οποίο στη πορεία αξιολογεί την υλοποίησή τους. Για αυτό το θέμα, επειδή υπάρχει κάποιο πρόβλημα, έχουμε ζητήσει να υπάρχουν οι προϋποθέσεις εγγραφής στα μητρώα, αλλά και οι προϋποθέσεις στη χρηματοδότηση κάποιων δράσεων. Έχουμε αναφέρει συγκεκριμένα παραδείγματα, όπως το «EuropAid» (Υπηρεσία της Ε.Ε. για Ανθρωπιστική Βοήθεια), στην οποία μόνο δύο ελληνικές οργανώσεις έχουν εγγραφεί, συνεπώς υπάρχουν αυστηρά κριτήρια και προϋποθέσεις που θα πρέπει να πληρεί  μια οργάνωση για να  ενταχθεί.

ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ : Ποιες είναι αυτές οι δύο οργανώσεις;

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΒΕΙΖΗΣ (Υπεύθυνος Προγραμμάτων του Ελληνικού Τμήματος «Γιατροί Χωρίς Σύνορα): Η μία από τις δύο είναι οι «Γιατροί του Κόσμου». Δεν μπορώ να θυμηθώ το όνομα της δεύτερης οργάνωσης. Ως γιατροί, σε διεθνές επίπεδο, είμαστε στο μητρώο της «EuropAid». ʼρα, λοιπόν, έχουμε προτείνει κριτήρια, τα οποία θα βοηθήσουν με αξιοπρέπεια να υπάρχουν λιγότερες οργανώσεις, αλλά και εάν δεν υπάρχουν τα κριτήρια αυτά, να βοηθήσουμε στη δημιουργία τους.

Έχουμε πει, επίσης, για την αναθεώρηση των σχετικών διοικητικών εργασιών. Για παράδειγμα, όλη η δράση από τη στιγμή της υποβολής της αίτησης μέχρι το κλείσιμο του φακέλου, δηλαδή της χρηματοδότησης, μεσολαβούν 20 με 22 μήνες, για ποσά τα οποία μπορεί να είναι 30, 50 ή και 100 χιλιάδες ευρώ. Στο σημείο αυτό, στα πλαίσια της διαφάνειας της χρηματοδότησης, μπορώ να σας πω, ότι έχουμε διαδικασίες με εγγυητικές επιστολές, υπάρχουν ελεγκτικοί μηχανισμοί, τα λεγόμενα «εντελλόμενα», αποδείξεις, οι οποίες πρέπει να μεταφραστούν και να επικυρωθούν, ενώ παράλληλα έχουμε αναφερθεί ότι δεν χρησιμοποιούνται αναγνωρισμένα- πιστοποιημένα από την Ε.Ε., Κέντρα Προμηθεύων Ανθρωπιστικού Υλικού, τα οποία θα διευκόλυναν στη διαχείριση του ανθρωπιστικού υλικού.

Από τη δική μας τη πλευρά, οι προτάσεις μας αφορούν στην αξιολόγηση του έργου. Ποτέ δεν έχει γίνει αξιολόγηση του έργου κατά τόπους των αποστολών. Το ζητάμε και επιμένουμε σε αυτό. Να γίνεται από «ανεξάρτητους» ανθρώπους, οι οποίοι θα κάνουν τον έλεγχο και εάν το πρόγραμμα έχει πλέον υλοποιηθεί, ποια είναι τα αποτελέσματα του προγράμματος, το οποίο θα σήμαινε παράλληλα και έλεγχος στα οικονομικά μιας οργάνωσης. ʼρα, αυτός ο μηχανισμός ελέγχου είναι η αξιολόγηση εκτέλεσης έργου.
Εάν μιλάμε για την αποτελεσματική ανθρωπιστική ή αναπτυξιακή βοήθεια, θα πρέπει να υπάρχει μια μακροχρόνια συνεργασία. Δηλαδή, ένα σχέδιο, το οποίο να ορίζει ότι για την καταπολέμηση της φτώχειας κα του AIDS κ.ο.κ., θα πρέπει τα προγράμματα να είναι μακροχρόνια και όχι «ευκαιριακά», δηλαδή, απαντήσεις σε μικρά χρονικά διαστήματα χωρίς να υπάρχει κάποια στρατηγική. Συνεπώς, να υπάρχει ένα σχέδιο στρατηγικής στο οποίο όλοι θα συμβάλλουν.

Έχουμε, ταυτόχρονα, προτείνει στην Έκτακτη Ανθρωπιστική Κρίση,- υπήρξαν πάρα πολλές, παρόλο που Ελλάδα είναι η «πρώτη» δύναμη και έχει πάρει και τα εύσημα από τα Ηνωμένα Έθνη, ως η «Πρώτη Δύναμη Ανθρωπιάς»-, μηχανισμούς, οι οποίοι θα δίνουν στις οργανώσεις τη δυνατότητα, οι οποίες μπορούν να βρίσκονται κοντά σε ανθρώπους που χρειάζονται βοήθεια σε 24 ώρες, να υποβάλλουν προτάσεις. Δεν είναι προτάσεις, οι οποίες θεωρούν ότι ένα C130 δεν παίρνει όλες τις ΜΚΟ και πηγαίνουν εκπροσωπώντας την Ελλάδα. ʼρα και σε αυτό το κομμάτι έχουμε κάνει τις προτάσεις μας, τις οποίες μπορούμε να σας καταθέσουμε.

Θα αναφερθώ σε ένα δεύτερο ζήτημα, το οποίο είναι ουσιαστικά μια πρόταση από τη πλευρά μας, η θεσμοθέτηση νομικού πλαισίου για τον εθελοντισμό. Επανειλημμένα, έχουμε καταθέσει προτάσεις και καλές πρακτικές από άλλες χώρες. Μέσα στο φάκελο που σας έχει διανεμηθεί, θα δείτε το νόμο που ισχύει εδώ και πολλά χρόνια στη Γαλλία. Ο νόμος αυτός με μεγάλη διαφάνεια ξεχωρίζει το ρόλο του εθελοντή από το ρόλο του κράτους, τις αρμοδιότητες του εθελοντή, από τις αρμοδιότητες του κράτους, είτε αφορά στο δημόσιο είτε στον ιδιωτικό τομέα, το οποίο το έχουμε επανειλημμένα καταθέσει στο Υπουργείο Υγείας και στο Υπουργείο Εξωτερικών.  Διότι, δεν έχουμε ξεκινήσει μόνο με τους εθελοντές. Μας ενδιαφέρουν οι υγειονομικοί αλλά και οι μη εθελοντές, οι οποίοι θα συμμετέχουν στις αποστολές μας και θα μπορούν να είναι από τον κρατικό ή τον ιδιωτικό τομέα. Το υπάρχον σύστημα αυτή τη στιγμή, όχι μόνο δεν βοηθάει τους ανθρώπους, οι οποίοι παρέχουν εθελοντισμό ή που συμμετέχουν ενεργά στον εθελοντισμό, αλλά και αυτούς που δεν μπορούν να συμμετέχουν, διότι είναι εμπόδιο αυτό το ζήτημα. Δεν αναφέρομαι μόνο σε ένα λειτουργικό νομοθετικό πλαίσιο, αλλά και σε ζητήματα, τα οποία αφορούν τη φορολογία και την αναγνωρισιμότητα.

Γνωρίζετε ότι είμαστε από τις λίγες χώρες που δεν αναγνωρίζεται ο εθελοντισμός ως προϋπηρεσία; Δηλαδή, οι γιατροί που συμμετέχουν σε αποστολές και φεύγουν από την υπηρεσία τους για 6 μήνες, δεν αναγνωρίζεται η προϋπηρεσία τους σε μια αποστολή. Επιπλέον, όταν επιστρέφουν από την αποστολή αποκομίζοντας τεράστια εμπειρία, όπως τροπικά νοσήματα, διαχείριση κρίσης σε περιοχές όπως η Αϊτή, την οποία θα μπορούσαν να την μεταδώσουν στην ελληνική πολιτεία και στους ελληνικούς θεσμούς, δυστυχώς αυτή τη στιγμή δεν αναγνωρίζεται αυτή η προϋπηρεσία.

ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Για αυτό το λόγο πτωχεύουμε ως χώρα.

 ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΒΕΙΖΗΣ (Υπεύθυνος Προγραμμάτων του Ελληνικού Τμήματος «Γιατροί Χωρίς Σύνορα»): Για παράδειγμα, τον Ιούλιο του 2010, συζητήθηκε από το Υπουργείο Υγείας ο περίφημος νόμος για τον εθελοντισμό. Ενώ, παραβρεθήκαμε στην Επιτροπή και θέσαμε τις απόψεις μας, δεν ακούστηκαν, οπότε η αναγνώριση του εθελοντισμού από το Υπουργείο Υγείας ήταν μονομερώς και αυτή ήταν η απόφαση, η οποία τελικά πάρθηκε. Σας ευχαριστώ.

ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Σας ευχαριστούμε. Περνάμε τώρα στο κύκλο των ερωτήσεων από τους συναδέλφους. Το λόγο έχει ο κ. Τσούρας.

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΤΣΟΥΡΑΣ: Θα σας κάνω κάποιες ερωτήσεις, τις οποίες εάν δεν μπορείτε να μου απαντήσετε άμεσα, δεν υπάρχει θέμα, αρκεί μέσα σε μια εβδομάδα, να μου έχετε δώσει απαντήσεις –θα είμαι ευτυχής-, πριν αρχίσουμε την Έκθεση με τον κ. Τραγάκη, διότι θα θέλαμε την άποψή σας. Οι ΜΚΟ είναι ένας χώρος, ο οποίος θέλει διερεύνηση και συζήτηση. Όμως, θα πρέπει πρώτα να καταλήξουμε στον ορισμό, στο νομοθετικό πλαίσιο τα οποία είναι πολύπλοκα, δύσκολα και μόνο το κομμάτι του εθελοντισμού έχει λυθεί, όπως αναφέρατε, αλλά όχι ακόμα το κομμάτι των ΜΚΟ. Δεν είναι τυχαίο ότι αυτή τη στιγμή, 7 Υπουργεία προσπαθούν να λογοδοτήσουν τον εθελοντισμό. Ενώ, για τις ΜΚΟ, εκτός από το νόμο για την ΥΔΑΣ και το νόμο για το προνοιακό κομμάτι του Υπουργείου Υγείας, δεν υπάρχει κανένας άλλος συγκροτημένος νόμος. Υπάρχουν περίπου άλλες 60 με 70 διατάξεις και διάφορους νόμους, αλλά συγκροτημένοι νόμοι είναι μόνο αυτοί που προανέφερα στην Ελλάδα. ʼρα, θα θέλαμε τη βοήθειά σας, για μια καλύτερη προσέγγιση, έστω και εάν είναι μια προσέγγιση «πλαίσιο».

Συγκεκριμένα, λοιπόν, θα ήθελα να μας πείτε, πώς βλέπετε το κομμάτι του εθελοντισμού σε σχέση με τον ορισμό των ΜΚΟ; Είναι το ίδιο, δεν είναι το ίδιο, σχετίζεται με κάποιο τρόπο; Και εάν ναι, με ποιον τρόπο; Πώς βλέπετε το κομμάτι της οικονομικής συμμετοχής; Είπατε ένα 20%, εγώ το θέτω γενικότερα. Πρέπει να περιγραφεί γενικότερα η οικονομική συμμετοχή, δηλαδή, τι σημαίνει δημόσια και τι ίδιες πηγές; Από πού μπορεί κάποιος να τις αντλεί, έτσι ώστε μετά να νομιμοποιείται και να λαμβάνει και το δημόσιο; Από τα μέλη του και τι ποσοστό από τα μέλη του; Μήπως, από άλλες δράσεις και ποιες είναι αυτές; Το «μη κερδοσκοπικό» τι σημαίνει; Έχω επαναλάβει ότι μπορεί να ονομάζεται «μη κερδοσκοπικό» και ο Πρόεδρος να έχει μισθό 5.000 ευρώ. Αυτό δυστυχώς, δεν θεωρείται «μη κερδοσκοπικός» και έχουμε δει τέτοια παραδείγματα. Τι σημαίνει «μη κερδοσκοπικό» σε σχέση με τις ΜΚΟ; 

(Συνέχεια ομιλίας κ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΤΣΟΥΡΑ)

Το κομμάτι του χώρου που πρέπει να καλύπτεται από τις ΜΚΟ, σε σχέση με το κράτος. Εκεί που δεν υπάρχει το κράτος, μαζί με το κράτος, όλο αυτό το πλαίσιο που θα καταλήξει κάπου, σε ένα μητρώο και σε μια πιστοποίηση. Πώς φτιάχνεται αυτό το μητρώο και πώς φτιάχνεται αυτή η πιστοποίηση; Η δική μας άποψη, τουλάχιστον η δική μου και του Γιάννη Τραγάκη, η Επιτροπή θα συζητήσει μετά, είναι σαφής ότι μπορεί να υπάρχουν επιμέρους μητρώα αλλά δεν μπορεί να υπάρχουν μητρώα που μην ξέρει ο ένας τι γίνεται δίπλα. Πρέπει να υπάρχει ένα εθνικό μητρώο το οποίο μπορεί να έχει κατηγορίες, μπορεί να έχει παραρτήματα, αλλά πρέπει να υπάρχει ένα εθνικό μητρώο που να καλύπτει τους πάντες και όλο το δημόσιο χώρο. ʼρα, λοιπόν, πώς μπορεί να οικοδομηθεί αυτό, πώς θα πιστοποιείται, πώς θα ελέγχεται και πως επικαιροποιείται φυσικά κ.λπ.

Το κομμάτι της χρηματοδότησης. Ποια είναι η διαδικασία χρηματοδότησης, εκεί θέλουμε πάλι τις απόψεις σας. Υπάρχουν τα δύο παραδείγματα, όπως είπα, των δύο υπουργείων, αλλά ποιος πρέπει να είναι ο ενοποιημένος μηχανισμός επιλογής; Πώς πρέπει να είναι ο έλεγχος της εφικτότητας της προτάσεις. Είναι αυτό που είπα και δεν θυμάμαι ποιος το είπε, ότι ήρθε κάποιος και είπε: φτιάχνω μια ΜΚΟ, θα παίρνω. Είναι εφικτή αυτή η πρόταση του; Πως είναι εφικτή, κάποιος που δεν έχει τη γνώση, την παιδεία, που δεν έχει ανθρώπους πίσω, που δεν έχει εθελοντές;
Πώς γίνεται ο έλεγχος της χρηματοδότησης; Ο έλεγχος της χρηματοδότησης έχει δύο κινδύνους. Ο ένας κίνδυνος, ο μικρότερος αυτή τη στιγμή, γιατί είναι γελοία υπουργεία, είναι αυτό που είπατε, η γραφειοκρατία η μεγάλη. Από την άλλη μεριά όμως, είναι η άλλη πλευρά, ο κανένας έλεγχος. ʼρα, λοιπόν, πρέπει ούτε στο ένα να ακουμπήσουμε ούτε στο άλλο να ακουμπήσουμε.

Βέβαια, τελικά, η εποπτεία. Εσείς είπατε κάποιες προτάσεις, δηλαδή, έχουν ακουστεί διάφορες προτάσεις. Η εποπτεία πρέπει να γίνεται από μια εθνική επιτροπή και πώς βγαίνει αυτή η εθνική επιτροπή. Πρέπει να γίνει μια ανεξάρτητη αρχή, εγώ δεν τις αξιολογώ, λέω τις προτάσεις απλώς. Πρέπει να γίνει μια γενική γραμματεία η οποία εποπτεύεται από τη Βουλή. Πρέπει να γίνει κάτι για τα προηγούμενα, που όμως να εποπτεύεται από τη Βουλή. Πώς δουλεύουν εκεί οι ορκωτοί λογιστές ή άλλο κομμάτι και πως συνεργάζονται εποπτικά με αυτή την αρχή; Περίπου αυτά είναι τα πλαίσια των βασικών ερωτήσεων, που θα βοηθούσε τουλάχιστον εμάς πάρα πολύ να προχωρήσουμε. Ευχαριστώ πολύ.

ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Ευχαριστούμε κ. Τσούρα. Είναι ημέρα της γυναίκας σήμερα. Το λόγο έχει η κυρία Κανέλλη.

ΓΑΡΥΦΑΛΛΙΑ (ΛΙΑΝΑ) ΚΑΝΕΛΛΗ: Αν θεωρείτε ότι οι γυναίκες τους φθάνει μια μέρα για να γιορτάζουν, κάνετε πολύ μεγάλο λάθος.

ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Όχι, αλλά υπάρχει και μια μέρα και τις γυναίκες, αλλά για τους άνδρες δεν υπάρχει.

ΓΑΡΥΦΑΛΛΙΑ (ΛΙΑΝΑ) ΚΑΝΕΛΛΗ: ʼστο καλύτερα, ναι. Για να είμαστε ειλικρινείς, για να γιορτάζουν οι γυναίκες πρέπει η μία ημέρα, η τελευταία σας, στην αγκαλιά της. Μόνο τότε θα μπορούσα να την δεχτώ.

ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Πάντα ριζοσπαστικές προτάσεις καταθέτετε.

ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Μια μέρα, η τελευταία σας στην αγκαλιά της και έχω δίκιο. Τότε, θα ήταν όντως η μια μέρα που αξίζει η γυναίκα. Έχω άδικο;

ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Πάντα αξιόλογες προτάσεις.

ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Ξέρετε, η Βουλή δεν είναι «θαφτήρι». Η Βουλή είναι για να ανοίγει το μυαλό, εσείς και εγώ πολλές φορές. Δεν χρειάζεται να υπομειδιούμε, μπορούμε και να αυτοσαρκαστούμε και να γελάσουμε.

ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Σωστά.

ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Θα προσπαθήσω να είναι σύντομη. Όταν είπα ότι είστε από τις σοβαρότερες οργανώσεις, εννοώ ότι έχει συσσωρευτεί και μια πείρα πίσω σας. Έχει συσσωρευτεί μια πείρα και ένας τρόπος. Ακούστε, τώρα.
Η πολιτική μας στη θέση για τις μη κυβερνητικές οργανώσεις είναι ότι δυστυχώς διαμορφώθηκαν σε συνθήκες ελεύθερης αγοράς, όχι για να εκφράσουν τους ανθρώπους αλλά για να καλύψουν τις ανάγκες που δημιουργεί το πολιτικό σύστημα. Όσο αυτές διογκώνονται, τόσο θα πάσχει το πολιτικό σύστημα και θα έχουμε χρεία περισσότερων, ικανότερων και μεγαλύτερων, ακριβώς γιατί δεν λειτουργεί το σύστημα. Έχω συσσωρεύσει και εγώ τριάντα πέντε χρόνια εμπειρία, έχω κάνει εράνους πάρα πολλούς, έχω ιδιοτέλεια από μέλη μη κυβερνητικών οργανώσεων για τις οποίες, δυστυχώς, λόγω της γνωστοποίησης της δράσης και της διαφάνειας, περνάτε μέσα από εκείνη τη δύστυχη διαδικασία, η οποία είναι αναγκαστική, σε ένα κόσμο χωρίς πραγματικά σύνορα, που λέγεται media. Διότι, μέσα από τα media, περνάνε αυτά. Επομένως, κάποιος θα επωφεληθεί από αυτά και ενδεχομένως θα κάνει και καριέρα. Ο Μπερνάρ Κουσνέρ, ιδρυτής σας, είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα, για το οποίο πολλές φορές μπορεί να το πληρώσουν οι «γιατροί χωρίς σύνορα» από την ιδιοτέλεια ενδεχομένως του κ. Μπερνάρ Κουσνέρ. Είχε μια πάρα πολύ καλή ιδέα και διαστράφηκε στο δρόμο. Όταν ξεκίνησε ο Καντάφι, η μισή Ευρώπη και η Ελλάδα πρώτη τον θαύμαζε ως άγιο επαναστάτη και μάλιστα αριστερών, περίπου μαρξιστικών, αραβικού τύπου, προδιαγραφών. Σήμερα, είναι ένας μαύρος φασίστας. Τα έχουμε ζήσει από πάρα πολλές περιπτώσεις, άρα μακριά από μένα η προσωποποίηση των ζητημάτων και των προβλημάτων, είναι απλώς καταδεικτική. Δεν μπορεί να φταίνε οι μη κυβερνητικές οργανώσεις για την ιδιοτέλεια κάποιων ανθρώπων, διότι, κατά αυτή την έννοια, θα πάμε σε ψυχαναλύσεις του Χίτλερ, λέω για παράδειγμα, και θα αφήσουμε τον φασισμό και τον ναζισμό να κάνουν τη δουλειά του. Όμως, εδώ μπαίνουν κάποια ζητήματα για τα οποία, ο Θανάσης Τσούρας του οποίου έχουμε πει όλοι, ότι η δουλειά που είχε κάνει, για να μπορέσουμε κάπου να καταλήξουμε μαζί με το κύριο Τραγάκη, είναι σημαντική. Τα υπόλοιπα που σας λέμε καμιά φορά είναι και τα δικά μας, εμείς εδώ μέσα, τα κοινοβουλευτικά που πρέπει να βρούμε.

Έχω τρεις ενστάσεις. Η μία, αυτό το ανεξάρτητο. Ειλικρινά σας το λέω, έχω αρχίσει και παθαίνω καθολική αλλεργία. Ψάχνετε έναν ανεξάρτητο, κάτι σαν ʼγιο πνεύμα, κάτι σαν από μηχανής θεό. Ένας άνθρωπος ο οποίος είναι ανεξάρτητος από συμφέροντα, ανεξάρτητος από κόμματα, ανεξάρτητος από λεφτά. Δηλαδή, αν ήταν δυνατόν να ήταν από τα κλαριά, να είναι ορφανός, να μην ξέρουμε πίσω το σόι του για 122 γενιές, έτσι, εξ ορισμού, θα είναι αγνός. Ουδόλως το πιστεύω. Μπορεί να σας βγει και από τα κλαριά ένας άνθρωπος ο οποίος είναι το «κάθαρμα» όλων των εποχών και μπορεί να σας βγει και ένας άνθρωπος από μια πολύ γνωστή οικογένεια, γιατί, ως γνωστόν, από ρόδο βγαίνει αγκάθι και από αγκάθι βγαίνει ρόδο. Δηλαδή, πέφτουμε και εμείς στην παγίδα αυτής της ανεξαρτησίας. Ποια ανεξαρτησία; Ακόμα και εδώ, οι Επιτροπές είναι ανεξάρτητες συνταγματικός κατοχυρωμένες, ελέγχονται με βάση τα προεδρεία τους τα οποία βγαίνουν από τη διάσκεψη των προέδρων, η οποία διάσκεψη των προέδρων είναι τα λόγια των κομμάτων. Τι μου λέτε τώρα για ανεξαρτησία; Αυτό το μύθο, δηλαδή, που εμείς έχουμε και μια θέση απέναντι σε αυτά, καλύπτονται κενά θεσμών. Αν η κοινωνία ήταν αταξική, αν όλοι ήταν ίδιοι, αν όλοι είχαν την ίδια πρόσβαση στην Υγεία, στη μόρφωση κ.λπ. και αν όλοι είχαν γεννηθεί, όχι ο γιος του νεκροθάφτη σε σχέση με το πλούσιο πεθαμένο. Εθελοντισμός στο να σου ξεθάψουν ί τα κόκαλα σε ένα νεκροταφείο αυτή τη στιγμή, το ξέρετε ότι είναι ζήτημα εθελοντισμού; Το οργανωμένο νεκροταφείο δεν έχει ανθρώπους να σου ξεθάψουν τα κόκαλα γιατί δεν περισσεύει γη ή δεν το ξέρετε; Πρέπει να βρεις κάποιον, να του δώσεις 150 €, που να έχει το κουράγιο να το κάνει με τα χέρια του. Να ξεθάψει τα κόκαλα, να τα βάλει στο φυλάκιο, να πας παραδίπλα για να απελευθερώσει στο έδαφος, το 2 επί 1. Εθελοντισμός είναι, άμα θέλετε με πιστεύετε. Πηγαίνετε σε οποιοδήποτε οργανωμένο νεκροταφείο και άμα βρείτε άνθρωπο ο οποίος να ξεθάψει άνθρωπο μη εθελοντικά, να μου τρυπήσετε τη μύτη. Εκτός από το Σχιστό, αλλά το Σχιστό έχει και τιμολόγιο. Έχει άλλο τιμολόγιο εκεί, λειτουργεί ως Α.Ε., γιατί είναι ιδιωτικό νεκροταφείο, το μοναδικό ιδιωτικό νεκροταφείο στην Ελλάδα τέτοιου τύπου. Έρχεστε εσείς και μου λέτε για εταιρική ευθύνη. Εταιρική ευθύνη, τι σημαίνει; Μια σειρά από κονδύλια, που να πηγαίνουν για σκοπούς εκτός της εταιρίας. Ούτως ή άλλως, άμα βάλετε μία τράπεζα, η οποία είναι εταιρία και η όποια τράπεζα κάνει διαφήμιση για δέκα αθλήματα των ολυμπιακών αγώνων, ενόψει των ολυμπιακών αγώνων, το όφελος της το παίρνει πίσω η εταιρεία. Εταιρική ευθύνη είναι να μην υπάρχει εταιρία χωρίς γιατρό υπηρεσίας μέσα. Δεν υπάρχει και μετά έρχονται οι «γιατροί χωρίς σύνορα» και τους χρειαζόμαστε, όταν θα πιάσει φωτιά η εταιρία και θα καίγεται. Αν δεν είναι εδώ και είναι στο εξωτερικό, θα είναι εξ ορισμού καλή, ενώ άμα είναι εδώ θα είναι κακιά. Το έχουμε ξαναπεί, αυτό προσπαθώ να σας πω, ζητάμε κάποιες προτάσεις οι οποίες να προέρχονται από αυτό. Εσείς λέτε να φτιάξουν τα δίκτυα και να κάνατε, κατηγορηθήκατε. Να σας πω κάτι, στην Επιτροπή που είμαι στην άλλη την αντίστοιχη που είναι για την οδική ασφάλεια, κάθε γονιός που έχει χάσει ένα παιδί έχει αμολήσει και από μια μη κυβερνητική οργάνωση. Αν είναι τίποτα καθηγητής πανεπιστημίου, την κάνουν, είναι σοβαρή και την φέρνουμε και στη Βουλή. Αυτή οργανώνει, σε συνεργασία με το Υπουργείο, σε συνεργασία με την Αστυνομία. ʼμα είναι κάποιος φτωχός που έχει χάσει το παιδί του, κάνει μια προσευχή και βάζει ένα καντηλάκι, ας πούμε. Με αυτή την έννοια, σας συμπαρασέρνει και το λέω με πολύ πίκρα, γιατί εσείς έχετε χάσει και παιδί, το λέω με πολύ πίκρα. Υπάρχουν, λοιπόν, οργανωμένα, τα οποία αξίζουν τον κόπο, γιατί οι άνθρωποι έχουν συγκεντρώσει μια πείρα, αυτή να μας καταθέσετε εδώ. Οι «γιατροί χωρίς σύνορα» είναι γιατροί χωρίς σύνορα, οι Κουβανοί γιατροί δεν ξέρω αν είναι μέσα, λέω τώρα ένα παράδειγμα. Ξαφνικά, υπάρχουν και οι γιατροί του κόσμου, που έχουν ευρωπαϊκή εκπροσώπηση αλλά δεν έχουν. Δεν είναι τυχαίο που ο κόσμος είναι δύσπιστος. Η Greenpeace, για την οποία φώναξαμε με τόσα χρόνια και λέγαμε η καλή Greenpeace, Υπουργό έβγαλε στην Ελλάδα, Υφυπουργό Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. είχε η Greenpeace, τον Πρόεδρο της, τέσσερα χρόνια επί Λαλιώτη. Δεν σώθηκε ο Ασωπός επειδή ήρθε από την Greenpeace, ο άνθρωπος, άσε που ήταν παντρεμένος με κόρη φίλου μου. Χώρισε και τίποτα δεν έγινε στον Ασωπό, δεν τον έσωσε η Greenpeace, ούτε το γάμο ούτε την πατρίδα. Μιλάτε για μυστικά κονδύλια, να έχουμε και λίγο αίσθηση, ο κ. Πρόεδρος θα το θυμάται. Εγώ, όταν μιλάω για μυστικά κονδύλια, συμφωνώ με τον κ. Πρόεδρο, ότι τη γενική κατεύθυνση να ελέγξουμε, γιατί θα σας καταθέσω εδώ και με αυτό θα κλείσω, τις προτάσεις σας περιμένω. Συγκεκριμένα, διότι εμένα με πείραξε η φράση: ο ρόλος σας είναι να κάνετε ούτε το ένα άκρο ούτε το άλλο.

 (Συνέχεια ομιλίας κυρίας ΛΙΑΝΑΣ  ΚΑΝΕΛΗ)

Όταν στους βουλευτές, που είναι εκλεγμένοι και με την έννοια που λέτε να μην γενικεύουμε, ο καθένας παίζει το κεφάλι του, το ήθος και το ύφος του κορώνα γράμματα, λέτε εσείς, εκπροσωπώντας εταιρείες και να τους υπαγορεύετε ποιός είναι ο ρόλος τους, αλλάζουν οι θέσεις μας. Κάθεστε στη δική μας θέση και εμείς στη δική σας σε επίπεδο νομοθετικό.
Θα σας καταθέσω μια εμπειρία. Έχω «κρεμαστεί» στα περίπτερα ως αποδέκτης μυστικού κονδυλίου σε αυτό το κράτος και το πλήρωσα πανάκριβα, διότι η ΕΡΤ αποφασίζει Σάββατο να με στείλει στο εξωτερικό, ως ομιλούσα πολλές γλώσσες και μη υπάρχοντος καταλλήλου ρεπόρτερ εκείνη την εποχή και επειδή είναι Σάββατο και δεν υπάρχουν χρήματα στο ταμείο της ΕΡΤ, ειδοποιείται η Γενική Γραμματεία Τύπου και Πληροφοριών, η οποία επειδή είναι Σάββατο, επίσης, δεν έχει χρήματα, εγκρίνει το κονδύλιο και τα μυστικά της κονδύλια και μου πληρώνει κρατικό εισιτήριο για την ΕΡΤ να πάω και να έρθω από τη Νέα Υόρκη για πέντε ημέρες. Ήμουν «κρεμασμένη» επί 40 ημέρες στα περίπτερα. ʼλλαξε η Κυβέρνηση και ήρθε η επόμενη και μου έλεγαν ότι τα «πιάνω» από τα μυστικά κονδύλια της Γενικής Γραμματείας Τύπου και Πληροφοριών. Πήγα εις αείμνηστο Βουλευτή του ΠΑΣΟΚ και τότε Γενικό Γραμματέα, τον ρώτησα πού είναι το μυστικό κονδύλιο, από όπου μου έδωσαν χρήματα και έμαθα την ιστορία του εισιτηρίου. Για 1.700 δρχ. τότε, ημερήσια αποζημίωση για το σύνολο της Επιτροπής, δεν είχαν χρήματα και τα έβγαλαν. Κατ’ αυτή την έννοια, τον Γιώργο Παπανδρέου ως Υφυπουργό Εξωτερικών και τον Θεόδωρο Πάγκαλο ως Υπουργό Εξωτερικών πρέπει να τους καθίσω 45 φορές στο σκαμνί, διότι άνοιξαν την Εθνική Τράπεζα, πήραν το κρατικό FALCON και έστειλαν χρήματα για να πληρωθεί ο λογαριασμός του Πατριάρχη στο Rafaeli. Εϊναι ιστορία που γνωρίζω από τον κ. Πάγκαλο σε συζήτησή μας στο Στρασβούργο, δεν την έβγαλα από το κεφάλι μου. Ούτε παίζουμε με τα μυστικά κονδύλια. Να έρθουν να μας πούνε πού πήγε το κάθε ποσό. Από κει και πέρα, αν κάποιος θέλει να ιδιοποιηθεί μυστικά κονδύλια, αυτό θα το κρίνει η ιστορία.

Θα ήθελα να κάνω μια πρόταση προς όλους σας. Μισώ την Διεθνή Διαφάνεια, διότι όλα τα παγκόσμια «λαδοτύρια» συμμετέχουν στην επιτροπή της, προφανώς για να κατεβάσουν το τιμολόγιο. Όλες οι εταιρείες που λαδώνουν διεθνώς, έχουν φτιάξει τη διεθνή διαφάνεια, όπως η Union Carbeit που πλήρωσε για 300.000 νεκρούς και 62.000 τυφλούς, 1δις δολάρια σε δίκη μετά από 25 χρόνια. Αυτή η εταιρεία είναι επικεφαλής της Διεθνούς Διαφάνειας. Δεν αντέχουμε πλέον την υποκρισία της ΜΚΟ. Σας παρακαλώ, εάν έχετε τρόπο και μηχανισμό στη χρηματοδότηση, να αποφύγετε να είστε το άλλοθι του ξεπλύματος βρώμικου χρήματος. Πώς μπορείτε να αποδεχθείτε χρήματα; Μπορείτε και ποια βοήθεια θέλετε από μας που να μην προέρχεται από ναρκωτικά, από trafficking, από εμπόριο όπλων, από φαρμακοβιομηχανία που θέλει να κάνει τη δωρεά της και να στείλει, για παράδειγμα, ληγμένα φάρμακα για αιμορροΐδες με επικεφαλής των Roger Moore στο Κόσσοβο; Δεν τα έβγαλα από το κεφάλι μου, κ. Πρόεδρε. Αν μπορείτε, μας το λέτε. Αν δεν μπορείτε, πείτε μας να σας βοηθήσουμε να βρείτε τρόπο και να τον βρούμε. Διότι ακόμα και αν φτιάξουμε τον τέλειο νόμο και αποκτήσουμε τις τέλειες οργανώσεις, σε δέκα χρόνια θα είμαστε πάλι όλοι εδώ υπόλογοι για ξέπλυμα βρώμικου χρήματος. Ζούμε στην εποχή της ελεύθερης αγοράς. Ο Αλ Καπόνε συνελήφθη για τα λογιστικά του βιβλία και όχι για τα εγκλήματά του.

ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Το λόγο έχει ο κ. Παυλόπουλος.

ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Επειδή η συζήτηση έγινε ενώπιον εκπροσώπων ΜΚΟ, υπό την ευρεία έννοια του όρου, και έχουμε ανάγκη τη γνώμη τους, θα ήθελα διευκρινιστικά προς τους συναδέλφους που θα συντάξουν το πόρισμα να ξεκαθαρίσουμε…

ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Έγινε αυτό ακριβώς που είπατε. Σε συνεννόηση με τον Τσούρα, τον κ. Τραγάκη και άλλους συναδέλφους, προσπαθήσαμε να κάνουμε αυτή την αντιπροσωπευτικότητα. Θα ήθελα να ζητήσω συγνώμη από πολλές αξιόλογες οργανώσεις που δεν είναι σήμερα εδώ. Δεν είναι δυνατόν να ανοίξει η Βουλή για όλους. Προσπαθήσαμε να έχουμε μία προσέγγιση από οργανώσεις που έχουν καταξιωθεί στην κοινωνία και μπορούν να προσφέρουν σε αυτή την υπόθεση. Δεν σημαίνει ότι και άλλες οργανώσεις δεν θα μπορούσαν να έχουν την ίδια συνεισφορά στο έργο μας, αλλά δεν μπορεί να γίνει αντικειμενικά. Σήμερα ολοκληρώνουμε τη συζήτηση και μπαίνουμε στην ουσιαστική δουλειά μας.

ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Επειδή έχουμε ανθρώπους που πραγματικά εκπροσωπούν ΜΚΟ με την ευρεία έννοια του όρου, θα ήθελα να ξεκαθαρίσω και εν όψει των εργασιών της Επιτροπής, ότι είναι εντελώς διαφορετικό το θέμα των ΜΚΟ και εντελώς διαφορετικό το θέμα που αφορά μυστικά κονδύλια. Μπορεί να συνδέεται, αλλά δεν είναι έτσι τα πράγματα. Αν συνδέεται, κακώς συνδέεται και δεν είναι νοητό να συνδέεται. Είναι διαφορετικό το θέμα της διεθνούς συνεργασίας που αφορά το Υπουργείο Εξωτερικών. Διότι ακούω, για παράδειγμα, ότι δεν θα δοθούν χρήματα σε ΜΚΟ και το καταλαβαίνω. Η διεθνής συνεργασία που είναι υποχρέωση της Ελλάδος, είναι εντελώς διαφορετικό ζήτημα και αυτό, όπως το επισημάνατε στην αρχή, δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να σταματήσει. ʼρα, εδώ μιλάμε για τις ΜΚΟ, πάντα με την ευρεία έννοια του όρου.

Κύριε Αναλυτή, κ. Παπαδόπουλε και κ. Βεΐζη, διαφωνώ ότι υπάρχει κάπου στον κόσμο νομικό καθεστώς, που αφορά τις ΜΚΟ. Υπάρχουν επιμέρους εκφάνσεις που αφορούν συγκεκριμένες ΜΚΟ, αλλά το τι σημαίνει ΜΚΟ και υπό ποιους όρους ιδρύεται, δεν μπορεί, τουλάχιστον στα καθ’ ημάς να γίνει για έναν πολύ απλό λόγο. Επειδή, όπως είπατε και εσείς, είναι σωματεία οι ΜΚΟ στις περισσότερες περιπτώσεις. Αν έμπαιναν διαφορετικοί όροι από εκείνους που θέτει το Σύνταγμα, θα είχαμε πρόβλημα με την σχετική συνταγματική διάταξη, δηλαδή με το δικαίωμα του συνεταιρίζεσθαι.
Επ’ αφορμή αυτού που είπα, να ξεκαθαρίσουμε ότι ο νόμος που ανέφερε ο κ. Βεΐζης και έχει δίκιο, είναι ο νόμος του Φεβρουαρίου 2005 στη Γαλλία. Αυτός ο νόμος είναι πολύ ειδικός και δεν αφορά τις ΜΚΟ. Είναι μικρός νόμος και αν τον κοιτάξει κάποιος, θα παρατηρήσει ότι αφορά την Σύμβαση Εθελοντισμού Διεθνούς Αλληλεγγύης. Είναι μια κατηγορία ΜΚΟ που εξουσιοδοτούνται, αν πληρούν τις προϋποθέσεις του νόμου, να συνάπτουν σύμβαση εθελοντισμού διεθνούς αλληλεγγύης, δηλαδή να μπορεί, για παράδειγμα, να συνάπτει μια ΜΚΟ σύμβαση με ένα συγκεκριμένο πρόσωπο. Είναι σε γενικές γραμμές αυτό που γίνεται με την ACTION AID στην Ελλάδα. Αλλά αυτό είναι μια κατηγορία. Δεν υπάρχει ούτε στη Γαλλία νόμος.

Προσπάθησα να δω τι γίνεται διεθνώς και θα πρότεινα, πριν συντάξουν την Έκθεση οι συνάδελφοι, διότι μπορεί να μην τα έχουμε δει και να μην τα ξέρουμε όλα, να απευθυνθούμε στο Ινστιτούτο Διεθνούς και Ευρωπαϊκού Δικαίου που κάνει ακριβώς αυτή τη δουλειά. Όσοι έχουν διατελέσει Υπουργοί, κάτι ξέρουν. Είναι κρατικό ινστιτούτο που έχει στη διάθεσή του ευρύτατη νομοθεσία σχετικά με αυτά τα θέματα. Αν του ζητήσει κάποιος βοήθεια, μπορεί κάλλιστα να πει τι έχει γίνει.
Γενική νομοθεσία και κυρίως πώς συνιστάται και τι γίνεται περί ΜΚΟ δεν μπορεί να υπάρξει. Μπορούν να υπάρξουν επιμέρους εκφάνσεις που αφορούν θέματα εθελοντισμού, διότι υπάρχει ούτως ή άλλως νομοθεσία περί εθελοντισμού στην Ελλάδα.

Όταν έχουμε από πλευράς ΜΚΟ διαχείριση χρημάτων από αυτές, είναι θέμα που πρέπει να ρυθμίσουμε, διότι μπορεί να υπάρχει μια ΜΚΟ που να λαμβάνει χρήματα από τα μέλη της. Εκεί δεν μπορούμε να επέμβουμε, εκτός του να θέσουμε στοιχειώσεις κανόνες, όπως για κάθε σωματείο.  
   
(Συνέχεια ομιλίας κ. Προκόπη Παυλόπουλου)

Όμως, έχουμε χρηματοδότηση Μ.Κ.Ο. πάλι υπό την ευρεία του όρου έννοια, από οποιαδήποτε άλλη πηγή, γιατί δεν είναι μόνο το κράτος που χρηματοδοτεί. Δεν είναι το κράτος που δίνει τα χρήματα στις περισσότερες περιπτώσεις, αλλά αυτά προέρχονται από αλλού. Έτσι, δημιουργείται η διαφάνεια σε μεγαλύτερη έκταση, εάν κάποιος παρατηρήσεις αυτά τα δεδομένα και πρέπει να το προσέξουμε αυτό το θέμα. ʼρα, η οποιαδήποτε έξωθεν χρηματοδότηση μπορεί να ελεγχθεί διπλά. Δηλαδή, εκεί μπορεί να βάλεις κανόνες υπό ποιους όρους μπορεί να χρηματοδοτείται μια Μ.Κ.Ο. είτε από το κράτος είτε από ιδιώτες. Θα πρέπει να υπάρχουν κανόνες σχετικά με το ότι, όλα αυτά τα θέματα θα αναρτώνται στο διαδίκτυο και  από το φυσικό ή νομικό πρόσωπο που χρηματοδοτεί. Στο τέλος, θα πρέπει να υπάρχει απολογισμός του κάθε έργου, για το οποίο γίνεται η συγκεκριμένη χρηματοδότηση. Στις περισσότερες περιπτώσεις δεν υπάρχει απολογισμός και εδώ είναι το μεγάλο ζήτημα. Εδώ χρειάζεται νομικό πλαίσιο στο οποίο πρέπει να στραφούμε και πρέπει σαν Επιτροπή να διαμορφώσουμε. Αυτό θα μας έλυνε πολλά προβλήματα, γιατί όπως ξέρετε, πολλά προβλήματα δεν λύνονται μόνο με νόμους και είναι πολύ περισσότερο θέμα νοοτροπίας.

ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ (Πρόεδρος της Επιτροπής) : Το λόγο έχει ο κ. Κακλαμάνης.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ : Κύριε Πρόεδρε, από τη πρώτη συνεδρίασή μας διατύπωσα ορισμένες επιφυλάξεις για το θεσμικό αυτό υβρίδιο, που πολύ σωστά είπε ο κ. Αναλυτής, ότι σε κάποιες χώρες έχει πάρει κάποια συγκεκριμένη θεσμική μορφή.
Στον κ. Αναλυτή θα ήθελα να θέσω πρώτα ένα ερώτημα. Κύριε Αναλυτή, είστε το δίκτυο που συνδέετε τις διάφορες επιχειρήσεις που θέλουν να συμβάλουν στη συγκεκριμένη εκδήλωση κοινωνικής ευθύνης και φορέων άλλων που θα υλοποιήσουν αυτή τη συμβολή.

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΑΝΑΛΥΤΗΣ (Πρόεδρος του Ελληνικού Δικτύου για την Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη) : Κύριε Κακλαμάνη, μέχρι ενός σημείου είναι έτσι όπως τα λέτε. Δεν είναι απαραίτητο να χρησιμοποιείς έναν τρίτο φορέα, γιατί μπορείς να ασχολείσαι με το προσωπικό σου. Δηλαδή, να δίνεις στο προσωπικό σου προνόμια, διευκολύνσεις, οι οποίες να αποτελούν εσωτερική διαχείριση.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ : Η πρωτοβουλία δημιουργίας του δικτύου είναι του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών και Επιχειρήσεων;

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΑΝΑΛΥΤΗΣ : Είναι αυτοτελής.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ : Διαπιστώνω ότι οι καταχωρήσεις στον Τύπο για διάφορα ζητήματα, είναι στο πλαίσιο της εταιρικής και κοινωνικής ευθύνης. Αυτό ίσως να είναι τυχαίο, αλλά ορισμένες φορές συμπίπτει με προβλήματα που υπάρχουν και αφορούν  την εικόνα μιας συγκεκριμένης επιχείρησης. Στη μεγάλη υπόθεση των υποκλοπών, η εταιρεία που είχε εμπλακεί, παρακολούθησα ότι για ένα διάστημα είχε πάρα πολλές καταχωρήσεις με τη μορφή της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης. Δεν είμαι σε θέση να ξέρω και αν μπορείτε να μου απαντήσετε, θα ήθελα να μάθω το τι συμβαίνει με τα ηλεκτρονικά μέσα για τη συγκεκριμένη επιχείρηση. Επίσης, πώς προκύπτει και τι έννοια έχει για τη φορολογία της συγκεκριμένης επιχείρησης κάθε φορά το κόστος δράσεών της στα πλαίσια της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης. Ακόμα θα ήθελα να μάθω, πώς αυτό στοιχειοθετείται, πώς αξιολογείται, σε τι άλλο αποβλέπει η συγκεκριμένη δράση και ποιος είναι ο ρόλος του δικτύου.

Στη συνέχεια, θα ήθελα να υποβάλω μια ερώτηση που αφορά και τους τρεις προσκεκλημένους. Θέλω να τονίσω, ότι είμαστε η χώρα που έχει συνταγματική πρόβλεψη και κλείνει ένας περίπου αιώνας από το 1914 που έχουμε και έκτοτε προσαρμόζεται στην πραγματικότητα της χώρας, νομοθεσία για το δικαίωμα του συνεταιρίζεσθαι και τη συλλογική δραστηριότητα είτε αυτή είναι φιλανθρωπική είτε συνδικαλιστική είτε έχει να κάνει με αυτό το αντικείμενο όλου αυτού το νεφελώματος των Μ.Κ.Ο.. Θα ήθελα να σας ρωτήσω εάν έχετε τη μορφή Σωματείου που κατατίθεται στο Πρωτοδικείο της έδρας σας, όπου στις αρχαιρεσίες σας καλείτε ένα δικαστή να παρακολουθήσει τις διαδικασίες κ.λπ.. Επίσης, θα ήθελα να μάθω εάν γνωρίζετε ότι πλήθος αυτών Μ.Κ.Ο. λειτουργούν με τη μορφή της ενώσεως προσώπων.

Κοιτάζοντας τον κ. Αναλυτή, διαπιστώνω ότι είμαστε της ίδιας εποχής και ο ίδιος μπορεί να είναι λίγο νεώτερος από εμένα. Κύριε Αναλυτή, πριν από μισό αιώνα και περισσότερο, λέγαμε «ο λαός, ο πολίτης» και αγωνιζόμασταν. Συγκεκριμένα, άλλοι έλεγαν «λαϊκή εξουσία» και τελικά, δεν κατάλαβα στην πράξη τι εννοούσαν και άλλοι λέγαμε «δημοκρατία, ο λαός κυβερνά και ο βασιλιάς βασιλεύει». Έχουμε περίπου ενοχοποιηθεί όταν λέμε «ο λαός».

(Συνέχεια ομιλίας κ. Απόστολου Κακλαμάνη)

Αναγκάζομαι -επειδή εγώ έχω αυτή τη συνήθεια- και στις γειτονιές όταν μιλάω να λέω «η κοινωνία» και κάπου νιώθω ότι δεν εκφράζω αυτό που θέλω, διότι και εκείνοι, οι περισσότεροι, δεν το εννοούν έτσι. «Κοινωνία» εννοούσαν και εννοούν αυτούς που ήταν τότε παραπάνω, τέλος πάντων, από τις συνοικίες και τον απλό κοσμάκη, όπως λέμε.

 Αυτό θέλω να μου πείτε αν μπορείτε, πώς το αντιλαμβάνεσθε. Δεν λέτε ο «λαός των πολιτών», λέτε η «κοινωνία των πολιτών». ʼρα, πριν φτάσουμε στην «κοινωνία των πολιτών» περάσαμε από το «λαό» στην «κοινωνία». Τώρα, η «κοινωνία των πολιτών». Υπάρχει  άλλη κοινωνία που δεν είναι των πολιτών; Γιατί η «κοινωνία των πολιτών»; Πρέπει δηλαδή να μπορώ να εξηγήσω στη «θεία μου τη Μαρίκα» σε τι διαφέρει αυτή αν κάθεται στη γειτονιά της, που είναι κομμάτι του λαού, της κοινωνίας, από μια άλλη κοινωνία που είναι των πολιτών, που σημαίνει ότι κάποιοι είναι πιο ενεργοί, πιο πολίτες από τους πολίτες.

 Το τρίτο που θέλω να σας ρωτήσω είναι αν προβληματίζεστε για το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια έχουμε δει αυτά τα μορφώματα που ονομάζονται «μη κυβερνητικές οργανώσεις» και είναι γνωστό ότι σε πολλές χώρες -και μιλάω συγκεκριμένα- η αμερικανική εξωτερική πολιτική εκφράσθηκε και δραστηριοποιήθηκε και σε πολιτικό επίπεδο, αν θέλετε και σε επίπεδο βίαιης δράσης από μη κυβερνητικές οργανώσεις. Πώς μπορούμε να διακρίνουμε και πώς εσείς αντιλαμβάνεστε το πράγμα, ώστε αύριο να μην πούμε ότι η τάδε μη κυβερνητική οργάνωση λέει «δεν πληρώνω, δεν πληρώνω» ή βρίσκει τον κ. Αναλυτή στο δρόμο και τον «σπάει» στο ξύλο, διότι είναι η μη κυβερνητική οργάνωση τάδε και πώς προστατεύεται αυτό το καθ’ ημάς σημαντικό για το μέλλον του τόπου μας.

Θέλω να κάνω μια ειδικότερη ερώτηση για τον κ. Γιαννόπουλο. Κύριε Γιαννόπουλε, θα ήθελα να μου πείτε εάν έχετε συνεργασία με την UNICEF και 1-2 ακόμη οργανώσεις που ασχολούνται με το παιδί.

Επίσης, άκουσα ότι έχετε 3% των δαπανών σας μόνο από το Κράτος. Το υπόλοιπο προφανώς είναι από ιδιωτικούς φορείς. Είναι και μέσω της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης; Εγώ πηγαίνοντας στο σουπερμάρκετ βλέπω ότι έχετε κάποια κιβώτια και πολύς κόσμος δίνει χρήματα εκεί. Πώς διασφαλίζετε την είσπραξη και την καταγραφή; Διότι βλέπω ότι έχετε 300 ανθρώπους, άρα δεν μπορούμε να μιλάμε ότι ο κ. Γιαννόπουλος έχει την ευθύνη για τα πάντα. Πώς λειτουργεί όλο αυτό το σύστημα; Ποιοι είναι πέραν υμών, εκείνοι, που αν εγώ ρίξω π.χ. στα Μελίσσια στο σουπερμάρκετ ένα ποσό, θα μπορώ να βρω από εκεί και πέρα ποιος το πήρε, ποιος το κατέγραψε, ποιος το εισήγαγε, τι έγινε από κει και πέρα;

Για τον εκπρόσωπο των «Γιατρών χωρίς σύνορα», θα ήθελα να ρωτήσω αν έχετε συνεργασία και ποιας μορφής ή σχέση με τους «γιατρούς του κόσμου», τους «γιατρούς καρδιάς» ή άλλες κινήσεις. Επίσης, να μου εξηγήσετε γιατί δεν το κατάλαβα ή ο ΟΗΕ ή η ΕΕ είπατε ότι είπε ότι η Ελλάδα είναι η πρώτη χώρα της ανθρωπιάς; Μα είπατε ότι μόνο δύο οργανώσεις ελληνικές είναι εκεί. Επίσης πώς αντιμετωπίζετε περιπτώσεις π.χ. διαφωνιών; Εγώ έχω υπόψη μου μέλη σας εδώ που για τα γνωστά -άλλωστε συμβαίνουν παντού- διαφωνίες -που καλό είναι να υπάρχουν, γι' αυτό είπα ότι αν έχει μια τέτοια οργάνωση όπως είναι το σωματείο, που γράφονται μέλη ελευθέρως, όχι κλειστά, σαν το Ερυθρό Σταυρό που γράφουν δύο κ.λπ.- πώς γίνεται ώστε εκεί που οι οργανώσεις αυτές πράγματι επιτελούν έργο -και πρέπει να πω ότι κάνετε ένα πολύ σημαντικό έργο, το οποίο το παρακολουθώ- πώς διαφυλάττετε από εκεί και πέρα το κύρος και τη δουλειά σας απέναντι σε φαινόμενα που μπορεί να είναι και η εκκίνησή τους κακής στοχεύσεως και σκοπών;

ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Το λόγο έχει ο κ. Βορίδης.

ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ (ΜΑΚΗΣ) ΒΟΡΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, η πρώτη ερώτηση είναι γιατί, κατά τη γνώμη σας, δεν μας φτάνουν τα νομικά πρόσωπα που προβλέπονται στον Αστικό Κώδικα, για να ρυθμίσουν δηλαδή το σωματείο, το ίδρυμα και την αστική εταιρεία, για να ρυθμίσουν τη δράση την εθελοντική και χρειαζόμαστε αυτό που λέγεται «μη κυβερνητική οργάνωση», το οποίο απ' ό,τι κατάλαβα δεν είμαστε και αρκετά σίγουροι ως προς το τι ακριβώς είναι; ʼρα, γιατί πιστεύετε θα πρέπει να υπάρξει μια τέτοια ρύθμιση και να μην περιοριστούμε στις νομικές μορφές του Αστικού Κώδικα; Τι δεν σας καλύπτει σε αυτό; Τι άλλο χρειαζόμαστε για την ανάπτυξη της δράσης της κοινωνίας των πολιτών με επάρκεια, χωρίς να δημιουργούνται περιττά προσκόμματα; Τι είναι αυτό που δεν μας αρέσει αυτό και θα θέλαμε μια άλλη ρύθμιση;
 Δεύτερον, γιατί πρέπει με χρήματα των φορολογουμένων, δηλαδή με κρατικά χρήματα να γίνεται διαχείριση από νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου; Γιατί πρέπει δηλαδή να παίρνετε εσείς λεφτά; Ας υποθέσουμε ότι έχουμε λύσει τα θέματα της διαφάνειας, της διαχείρισης, της ρύθμισης, ας υποθέσουμε ότι έχουμε λύσει όλα αυτά και είναι τακτοποιημένα και ωραία όλα και είναι εξαιρετικά καλοί οι σκοποί σας και δεν αμφισβητείται τίποτα από αυτά, γιατί θα πρέπει να παίρνετε κρατική χρηματοδότηση, οπότε με χρήματα των φορολογουμένων θα κάνετε διαχείριση των εξαιρετικά ευγενών ιδιωτικών σκοπών; Γιατί αυτό πρέπει να οργανώνεται σε αυτή τη βάση; Καταλαβαίνω τον εθελοντισμό και την φιλανθρωπία στο βαθμό που έρχεται συμπληρωματικά σε αυτό που είναι το προνοιακό κρατικό πλαίσιο και έρχεται από πάνω να προσθέσει κάτι, γιατί το 97% π.χ. το οποίο ιδιαιτέρως με χαροποίησε για το «χαμόγελο του παιδιού» προέρχεται από χορηγίες. Αυτό μου φαίνεται μια χαρά. ʼλλα κρατικά χρήματα με ιδιωτική διαχείριση, γιατί; Θα ήθελα μια αιτιολογία. Δηλαδή, γιατί δεν θα μπορούσε να το κάνει το Κράτος και να το δίνει σε εσάς να το κάνετε; Αυτό δεν έχω καταλάβει. Τώρα, το αν το κάνει το Κράτος καλά ή κακά είναι μια άλλη συζήτηση, αλλά τα «κρατικά λεφτά-ιδιωτική διαχείριση» επίσης ανοίγει μια μεγάλη κουβέντα.
 Το τρίτο που ήθελα να πω είναι λίγο πιο εξειδικευμένο, αλλά θέλω να καταλάβω τη λειτουργία. Όταν καταρτίζετε μια οποιαδήποτε σύμβαση εσείς π.χ. σύμβαση με τους γιατρούς -υποθέτω ότι κάποιου είδους σύμβαση πρέπει να έχετε για κάποιον άνθρωπο οποίος θα πάει να καθίσει να προσφέρει έξι μήνες ιατρικές υπηρεσίες κάπου, έστω και αν είναι εθελοντής και έστω και αν δεν παίρνει ιδιωτική αμοιβή, αλλά κάτι πρέπει να τρώει αυτός ο άνθρωπος ή κάπου πρέπει να μένει- φαντάζομαι ότι υπάρχει ένα πλαίσιο ή για τους εργαζόμενους π.χ. στο «χαμόγελο του παιδιού» -υπάρχουν, υποθέτω κάποιοι άνθρωποι που εργάζονται εκεί, άρα κάποιες συμβάσεις εργασίας πρέπει να υπάρχουν- ποιο είναι το νομικό πρόσωπο που τις καταρτίζει; Το νομικό πρόσωπο που τις καταρτίζει είναι η μη κυβερνητική οργάνωση, που δεν ξέρουμε εάν κέκτηται νομικής προσωπικότητας;

                             (Συνέχεια ομιλίας κ. Μαυρουδή (Μάκη) Βορίδη)
Ποιος καταρτίζει τη σύμβαση αυτή; Δηλαδή, ποιος δηλώνεται ως εργοδότης; Αυτό ως προς το κομμάτι των λοιπών συμβατικών σχέσεων.

ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ (Πρόεδρος Επιτροπής): Το λόγο έχει η κα Παπαδοπούλου.

ΡΕΒΕΚΑ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ (Γενική Διευθύντρια του Ελληνικού Τμήματος «ΓΙΑΤΡΟΙ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΟΡΑ»: Κατ’ αρχήν να μοιραστώ κι εγώ τη χαρά μου γι’ αυτήν την κουβέντα. Είναι μία κουβέντα που πάντα ελπίζαμε ότι θα μπορούσαμε να την κάνουμε. Θα μου επιτρέψετε να ξεκινήσω από τα τελευταία 3 ερωτήματα και με βάση αυτά να προσπαθήσω να σκιαγραφήσω στοιχεία απάντησης στα υπόλοιπα ερωτήματα.
Πρώτα απ’ όλα γιατί ένα γενικό πλαίσιο, σε ότι αφορά στις Μ.Κ.Ο. Σε ότι μας αφορά, ως «ΓΙΑΤΡΟΙ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΟΡΑ», αυτήν τη στιγμή δεν έχουμε την αίσθηση ότι αυτό που μας λείπει είναι ένα γενικό πλαίσιο. Αυτό που σαφέστατα μας λείπει είναι ένα ξεκαθάρισμα στα ειδικά πλαίσια, η συζήτηση για παράδειγμα, που κάνουμε με το Υπουργείο Εξωτερικών όσον αφορά στην πιστοποίηση, τα κριτήρια, τα κριτήρια των Οργανώσεων που πιστοποιούνται σ’ αυτήν τη συνεργασία με το Υπουργείο Εξωτερικών, η διαδικασία ελέγχου όχι μόνο της χρηματοδότησης, αλλά και της τελικής παραγωγής έργου.

Γιατί δημόσιο χρήμα σε ιδιωτική διαχείριση. Κατ’ αρχήν να αποσαφηνίσω σε ότι μας αφορά ως οι «ΓΙΑΤΡΟΙ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΟΡΑ». ʼκουσα με πολύ ενδιαφέρον την αρχική κουβέντα το να δούμε πίσω στη χρηματοδότηση από τη δεκαετία του ’90. Επειδή έχουμε κάνει αυτήν την άσκηση μόνοι μας και την κάνουμε τακτικά και επειδή για μας πιθανόν να μην είναι θέμα νόμου αλλά κάποιων καλών πρακτικών, όπως για παράδειγμα, με χαρά μπορούμε να δηλώσουμε ότι από την πρώτη χρονιά δημιουργίας των «ΓΙΑΤΡΩΝ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΟΡΑ» στην Ελλάδα, ο οικονομικός έλεγχος, πέρα από τους αυστηρούς εσωτερικούς ελέγχους …….

ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ (Πρόεδρος Επιτροπής): Ποια χρονιά είναι η πρώτη;

ΡΕΒΕΚΑ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ: Το 1990. Από την πρώτη χρονιά λοιπόν υπάρχουν εξωτερικοί ορκωτοί λογιστές, που νομίζω ότι είναι μια πολύ καλή πρακτική. Δεν ξέρω αν θα προτείναμε αυτό ως τμήμα ενός νόμου, αλλά πιθανόν του να φτιαχτεί ένα εγχειρίδιο καλών πρακτικών, να βοηθούσε και άλλες μορφές κοινωνικών οργανώσεων που να μπορούσαν να δουν πίσω στο τι χειρίζεται. Οι «ΓΙΑΤΡΟΙ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΟΡΑ», το Ελληνικό Τμήμα, από τη στιγμή της δημιουργίας τους μέχρι σήμερα, η θεσμική χρηματοδότηση δεν ξεπερνά το 6,3% του συνόλου των εσόδων της. Επειδή όμως επανερχόμαστε στο πόσο σημαντικό είναι η σχέση εμπιστοσύνης με τους δωρητές, όχι τους θεσμικούς, τους ιδιώτες, εκεί ακριβώς ο απολογισμός έργου είναι απαραίτητη προϋπόθεση. Και είναι απαραίτητη προϋπόθεση όχι μόνο για να διατηρηθεί αυτή η σχέση εμπιστοσύνης, αλλά και για να δώσει σε μία οργάνωση, τουλάχιστον όπως οι «ΓΙΑΤΡΟΙ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΟΡΑ», την κοινωνική βάση που χρειαζόμαστε, όταν εμείς, τουλάχιστον αυτό που το καταστατικό μας λέει, είναι «θεραπεύω και προσπαθώ να δώσω μαρτυρία». Είναι ο συνδυασμός του «κάνω επείγουσα ιατρική πράξη» την ίδια στιγμή που προσπαθώ να μοιραστώ με τις κοινωνίες οι οποίες με στηρίζουν, αυτό που εγώ ζω ως προσωπική μαρτυρία στην όποια αποστολή βρίσκομαι.

Σύμβαση με εθελοντές. Θα μου επιτρέψετε να μην ακολουθήσω το κλίμα του «όλοι μιλάμε με ενθουσιασμό για τον εθελοντισμό». Προσωπικά, συμπληρώνω αυτό το καλοκαίρι 18 χρόνια με τους «ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΟΡΑ». Όταν κάποιος με ρωτά, είμαι έξω εδώ και 16 χρόνια και έχω συμμετάσχει σε παραπάνω από 40-45 αποστολές. Όταν διεθνώς ερωτούμαι, η απάντηση μου δεν είναι «είμαι εθελόντρια». Η απάντηση μου είναι humanitarian worker. Υπάρχει ένας ολόκληρος χώρος, ο οποίος, για να μπορέσει να είναι αποτελεσματικός θα πρέπει ναι μεν να μείνει εθελοντικός στο πνεύμα του, αλλά η δουλειά του πρέπει να είναι επαγγελματική. Και εκεί ακριβώς νομίζω ότι κάποια στιγμή θα πρέπει να σταματήσουμε να παίζουμε με μύθους. Εκεί ακριβώς, όταν μιλάμε για οργανωμένες μορφές κοινωνικής αλληλεγγύης –και πραγματικά στενοχωριέμαι που έχει φύγει η κα Κανέλλη- γιατί θα ήθελα να κάνουμε μία κουβέντα για την ανεξαρτησία, γιατί η ανεξαρτησία δεν είναι άδειος λόγος, είναι ουσιαστικό στοιχείο και σε αυτήν τη σχέση εμπιστοσύνης. Όταν λοιπόν προσπαθούμε να δούμε με ένα συνολικό τρόπο όλα τα θέματα, φοβάμαι ότι θα αποτύχουμε. Όταν όμως, αυτήν τη στιγμή, τουλάχιστον σε ότι μας αφορά, συζητάμε μαζί σας τη δέσμευση της Ελληνικής Κυβέρνησης, σε ότι αφορά στη συμβολή της στη διεθνή αναπτυξιακή βοήθεια, σε ότι μας αφορά, αυτό που επιμένουμε είναι η ανάγκη κατανόησης ότι ανθρωπιστική και αναπτυξιακή βοήθεια δεν είναι κατ’ ανάγκη τα ίδια πράγματα. Ανθρωπιστική βοήθεια σημαίνει «σώζω ζωές τώρα». Ανθρωπιστική βοήθεια σημαίνει, δυστυχώς, η κα Κανέλλη έχει απόλυτο δίκιο, ότι αναγκαζόμαστε να καλύψουμε τα κενά ενός συστήματος. Γιατί αν το Υπουργείο Υγείας της Ζιμπάμπουε μπορούσε να λειτουργήσει δεν θα υπήρχε κανένας λόγος, ούτε τα τρεισήμισι εκατομμύρια δωρητών, των «ΓΙΑΤΡΩΝ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΟΡΑ» διεθνώς, ούτε τα περίπου διακόσιες χιλιάδες δωρητές που έχουμε τα τελευταία είκοσι χρόνια στην Ελλάδα, να δώσουν τα λεφτά στους «ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΟΡΑ». Θα μπορούσαν να τα δώσουν είτε στο Υπουργείο είτε μέσω διακρατικών φορέων, στο Υπουργείο της Ζιμπάμπουε. Όμως, η ανεξαρτησία της δράσης και η αποτελεσματικότητα της δράσης είναι δύο μεγέθη τα οποία μετριούνται, τα οποία δεν είναι άδεια λόγια τόσο όσο με το πώς διαμορφώνεις πρώτον, το πώς αντιμετωπίζεις τις ανάγκες. Η απάντηση στις ανάγκες κάποια στιγμή μας φέρνουν αντιμέτωπους με δύσκολα ερωτήματα, γιατί ανάγκες υπάρχουν παντού. Γιατί εκεί και όχι εκεί; Η οικονομική ανεξαρτησία επιτρέπει με έναν τρόπο να μπορείς να δώσεις και ουσιαστικά απαντήματα σε ποιές ανάγκες μπορείς εσύ να απαντήσεις και σε ποιες όχι. Για παράδειγμα, τα τελευταία πολλά χρόνια στην Ελλάδα, οι «ΓΙΑΤΡΟΙ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΟΡΑ», δεν παρεμβαίνουν παρά μόνο σε καταστάσεις κρίσης, όπως για παράδειγμα, εδώ και κάποιους μήνες επάνω στον ΄Εβρο, γιατί θεωρούμε ότι είναι ευθύνη της Ελληνικής πολιτείας, γιατί θεωρούμε ότι υπάρχουν οι μηχανισμοί που μπορούν να απαντήσουν, εκτός από αυτό που εμείς αντιλαμβανόμαστε, ως ανθρωπιστική οργάνωση, σε στιγμές κρίσης.

Όσον αφορά στα συμβόλαια, ναι, η Οργάνωση, γιατί είναι Νομικό Πρόσωπο, είναι Σωματείο, το οποίο έχει Γενική Συνέλευση, στα μέλη του Σωματείου, σε ότι μας αφορά, προϋπόθεση είναι να έχουν τουλάχιστον 6 μήνες προσωπικής εμπειρίας σε αποστολές εκεί έξω, όπου εκλέγεται το Δ.Σ., το οποίο Δ.Σ. είναι άμισθο, ο Πρόεδρος ο οποίος είναι άμισθος….     

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Πόσα μέλη έχετε;

ΡΕΒΕΚΑ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ: Το Σωματείο αυτήν τη στιγμή είναι γύρω στα 150 μέλη. Το Δ.Σ. ορίζει την Εκτελεστική εξουσία, εμένα ως Γενική Διευθύντρια, η οποία σαφέστατα και αμείβομαι.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Συγγνώμη, εάν δεν έχει λάβει μέρος σε αποστολή, πώς θα γίνει; Εάν εγώ ως γιατρός θέλω να πάρω μέρος, αν δεν έχω πάει 6 μήνες ήδη έξω δεν μπορώ να είμαι μέλος του Σωματείου;

ΡΕΒΕΚΑ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ: Για να γίνει κάποιος μέλος του Σωματείου, χρειάζεται τουλάχιστον 6 μήνες εμπειρίας σε αποστολή των «ΓΙΑΤΡΩΝ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΟΡΑ» εκτός συνόρων, ή τουλάχιστον 2 χρόνια δέσμευση εθελοντικής σχέσης εντός συνόρων.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Αυτό σημαίνει ότι κατά κάποιον τρόπο μπορεί να ελέγχει μία ομάδα ένα Σωματείο.

ΡΕΒΕΚΑ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ: Επιτρέψτε μου να απαντήσω ότι ακριβώς αυτή είναι η ιδέα, η ιδέα του ελέγχου, γιατί το Σωματείο ελέγχει εμένα ως Εκτελεστική εξουσία. Το Σωματείο, που εκλέγει το Δ.Σ. θα πρέπει να κατανοεί ποια είναι η δράση των «ΓΙΑΤΡΩΝ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΟΡΑ». Θα πρέπει να κατανοεί πώς διαμορφώνουμε και πώς τρέχουμε κάποια προγράμματα. Αν εμείς ανοίγαμε μια Γενική Συνέλευση σε ανθρώπους, οι οποίοι ναι μεν έχουν όλη την καλή διάθεση, είναι καλοδεχούμενοι ως φίλοι της Οργάνωσης. Τα μέλη τα οποία ψηφίζουν, αποφασίζουν και με ελέγχουν, θα πρέπει να έχουν σαφή γνώση της δράσης της Οργάνωσης.

ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ (Πρόεδρος Επιτροπής): Το λόγο έχει ο κ. Βεΐζης.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΒΕΪΖΗΣ (Υπεύθυνος Προγραμμάτων του Ελληνικού Τμήματος «ΓΙΑΤΡΟΙ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΟΡΑ»): Θα ήθελα να πω δύο πράγματα όσον αφορά στη συνεργασία. Αναφερθήκατε πριν σε διαφορετικά ονόματα Οργανώσεων. Για μας είναι διαφορετικές Οργανώσεις ή συνήθως στο πεδίο των προγραμμάτων των αποστολών συνεργαζόμαστε με όλες τις Οργανώσεις χωρίς αυτό να σημαίνει ότι κάνουμε έκπτωση στις αρχές τις δικές μας. Το ίδιο συμβαίνει και με Οργανώσεις των Ηνωμένων Εθνών. ʼρα, δεν δεχόμαστε το να μπούμε στις αντίστοιχες δομές που τα Ηνωμένα Έθνη έχουν φτιάξει τελευταία τα λεγόμενα «clusters» ή διάφορες συνεργασίες. Όπου υπάρχει σημείο που μπορούμε να συνεργαστούμε για να μπορέσουμε κάτι που το κάνει κάποιος καλύτερα να το κάνει κάποιος άλλος, παραμένει εκεί η συνεργασία. Οι ονομασίες που αναφερθήκατε πριν είναι απλώς διαφορετικές Οργανώσεις που πολλές φορές μπορεί να είναι και συγκυριακές, δεν σχετίζεται με κάτι.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Συγκυριακές, τι εννοείτε; Εξαφανίζονται;

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΒΕΪΖΗΣ: Όχι, απλώς σας είπα ότι έχουν πάρει ένα όνομα, το οποίο στην πορεία μπορεί να είναι σχήμα λόγου, μπορεί να είναι γιατροί, επειδή υπάρχουν οι «ΓΙΑΤΡΟΙ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΟΡΑ», μπορεί να ονομάσουν κάτι άλλο παραπέρα.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Δεν καταλαβαίνω γιατί δεν τους ενσωματώνετε ή γιατί δεν ενσωματώνεστε εσείς εκεί; Εάν εσείς λέτε ότι αν δεν κάνει κανείς 6 μήνες δράση κάπου ή δύο χρόνια εδώ, δεν μπορεί να έρθει εδώ, αυτό σημαίνει πολυδιάσπαση, κατά τη γνώμη μου.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΒΕΪΖΗΣ (Υπεύθυνος Προγραμμάτων του Ελληνικού Τμήματος «ΓΙΑΤΡΟΙ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΟΡΑ»): Με στις ανάγκες που υπάρχουν σήμερα σε παγκόσμιο επίπεδο, η ανάγκη όσο περισσότερων οργανώσεων και ανθρώπων να προσφέρουν είναι μεγάλη. Οι διαφορετικές οργανώσεις έχουν και διαφορετικές αρχές, οι αρχές και ο τρόπος λειτουργίας κάθε οργάνωσης έχει μια διαφορετική ταυτότητα. Εφόσον οι διαφορετικές οργανώσεις ενέχουν έναν διαφορετικό τρόπο λειτουργίας, παραμένουν ανεξάρτητες στη δική τους λειτουργία.

Αυτό που ανέφερα πριν, όσον αφορά το ρόλο της Ελλάδας, έχει ειπωθεί από τον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων ευθυνών. Η Ελλάδα ήταν πρώτη στις μεγαλύτερες κρίσεις των τελευταίων χρόνων. Η διαφορά είναι ότι η παρουσία σε μια ανθρωπιστική κρίση, δεν μπορεί να είναι ένα C130 όπου μέσα μπαίνουν όλες οι οργανώσεις και να πάνε με το αεροπλάνο του Υπουργείου Εξωτερικών στην Αϊτή. Αυτό για μας δεν είναι ανεξάρτητη ανθρωπιστική δράση. ʼρα, εδώ ξεκαθαρίζουμε έναν ρόλο, εάν θέλετε ανεξάρτητη ανθρωπιστική δράση, πρέπει οι ρόλοι να είναι διαφορετικοί. Η Ελλάδα ήταν παρούσα σε όλες αυτές τις κρίσεις αλλά για μας μετράει το πόσο ανεξάρτητη μπορεί να είναι αυτή η δράση σε αυτούς τους χώρους.

ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Το λόγο έχει ο κ. Γιαννόπουλος, Πρόεδρος του Δ.Σ. του Συλλόγου «ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ».

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ (Πρόεδρος του Δ.Σ. του Συλλόγου «ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ»): Ξεκινάω με το θέμα του εθελοντισμού, εγώ προσωπικά δηλώνω ιδιοτέλεια, δεν είμαι εθελοντής. Εάν ήμουν εθελοντής θα ξεκινούσαν μόνος μου, θα είχα μια απόφαση. Γι’ αυτούς που πρέπει να μιλάμε είναι οι εθελοντές, χωρίς τους εθελοντές είναι πολύ δύσκολο. Γι' αυτό το λόγο θα ήθελα πραγματικά να προσκαλέσω όλους σας τη στιγμή που οι εθελοντές μας θα παρουσιάσουν το έργο τους, μέσα στον οργανισμό μας, να έρθετε να ακούσετε τι κάνουν, πως αισθάνονται, τα αποτελέσματα που έχουν στα νοσοκομεία, στους δρόμους, σε σπίτια.

ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Πόσους εθελοντές έχετε;
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ (Πρόεδρος του Δ.Σ. του Συλλόγου «ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ»): Έχουμε ονομαστικά 4.000 εθελοντές, αλλά πραγματικά στη δράση 1.900 εθελοντές. Αυτοί οι εθελοντές, λοιπόν, οι οποίοι είναι νέα παιδιά που ξεκίνησαν, σπούδασαν, έγιναν επιστήμονες και συνεχίζουν σήμερα, είναι αυτοί οι οποίοι πραγματικά δεν περιμένουν να τους τραβήξει η κάμερα, δεν βασίζονται στην ιδιοτέλεια, είναι εκείνοι οι άνθρωποι που πραγματικά τιμούν την Ελλάδα. Συμφωνώ ότι υπάρχει πρόβλημα με τον εθελοντισμό, αλλά σε όλες τις οργανώσεις υπάρχουν αξιοπρεπείς άνθρωποι, οι οποίοι όταν ακούν όλα αυτά που ακούγονται γύρω του ενοχλούνται.

Πριν από λίγες μέρες λάβαμε ένα έγγραφο από τον φορέα Έργο Πολιτών, ενός κρατικού φορέα για τους μη κρατικούς φορείς, ο οποίος κάνει καταγραφή…

ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Ποια είναι η εκτίμησή σας για το Έργο Πολιτών;

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ (Πρόεδρος του Δ.Σ. του Συλλόγου ¨ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ»): Δεν έχω άποψη. Πρέπει να ξεκαθαριστεί τι ρόλο έχει μια κυβερνητική οργάνωση, με τις μη κυβερνητικές οργανώσεις. Ποιος είναι ο ρόλος της; Γιατί έγινε; Γιατί κάποιος που είναι μέσα στα πράγματα αποφασίζει να κάνει κάτι και το βάζει να γίνει.

ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Είναι κρατικός φορέας και λειτουργεί στα πλαίσια του Υπουργείου Πολιτισμού και υπάρχει μια μεγάλη αμφισβήτηση.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ (Πρόεδρος του Δ.Σ. του Συλλόγου ¨ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ»): Πρέπει να σταματήσει να χρησιμοποιείτε η κομματική διαδικασία. Πρέπει ο γνήσιος εθελοντής να αφεθεί να λειτουργήσει χωρίς να καπελώνετε, είτε από εμάς τους φορείς, είτε από τον κρατικό μηχανισμό. Διαφωνούμε απόλυτα με αυτό που έκανε το Υπουργείο Υγείας. Πρέπει να υπάρχουν εθελοντές στο κράτος αλλά με ποια διαδικασία και ποιον τρόπο.

Το εθνικό μητρώο για μας παίζει σημαντικό ρόλο. Συμφωνούμε με τους γιατρούς χωρίς σύνορα στο ότι πρέπει να υπάρχουν εξειδικευμένες θεματικές ενότητες. Πρέπει να γίνεται συμβουλευτικός έλεγχος, δηλαδή να είναι μαζί μας κάποιος που να μας συμβουλεύει, να μας βοηθάει. Όχι να έρχεται να μας ελέγξει μετά από 3 - 4 χρόνια και να διαπιστώσει πρόβλημα. Έχουμε στείλει στο δικαστήριο άνθρωπο που τόλμησε να βάλει χέρι στα πράγματα του συλλόγου. Ο διοικητής της ασφάλειας μας είπε ότι θα εκτεθούμε αλλά εμείς του απαντήσαμε ότι θα εκτεθούμε εάν δεν το κάνουμε αυτό.
Όσο αναφορά τις προσπάθειες εξεύρεσης πόρων, θέλω να πω ότι αυτοί οι κουμπαράδες μπορούν να ελέγχονται, στέλνοντας κάποια άτομα από την εταιρία, από εμάς και στη συνέχεια κόβεται απόδειξη κατευθείαν στην εταιρία, άρα δεν υπάρχει τρόπος κάποιος να παίρνει τα χρήματα. Τώρα, η μηχανογράφηση γίνετε δωρεάν, γίνεται αυτόματη καταγραφή έτσι ώστε να γνωρίζουμε ανά πάσα στιγμή τι γίνεται. Θα σας στείλω όλο το οργανόγραμμα για να δείτε πώς λειτουργεί ένας δομημένος φορέας, που συμφωνώ ότι δεν μπορεί να κάνει φιλανθρωπία.

Από ΜΜΕ επωφελήθηκαν κάποιοι και γι' αυτό το λόγο κατά καιρούς δαιμονοποιήθηκαν οι μη κυβερνητικές οργανώσεις. Τα ΜΜΕ από κει πού είσαι άσημος μπορούν να σε κάνουν διάσημο και αυτό να το «εκμεταλλευτείς». Προσωπικά, μου έχουν γίνει προτάσεις. Θεωρώ ιερό ότι υπάρχει ένας φορέας τον οποίο υπηρετώ και αν τον χρησιμοποιήσω για προσωπικά οφέλη, θα χαλάσω αυτόν τον φορέα.

ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Παρακαλώ, μην φτάσουμε στο σημείο ότι κάποιοι άνθρωποι που δρουν στην κοινωνία, δεν μπορεί να είναι αύριο στην πολιτική. Σε αυτή την περίπτωση θα έχουμε χάσει συνολικά το παιχνίδι της δημοκρατίας. Επειδή ακούστηκε προηγουμένως ότι κάποιοι το αξιοποίησαν, τελικά στην εθνική αντιπροσωπεία ποιοι θα είναι; Αλίμονο. Η πολιτική με την ευρύτερη έννοια, του όρου έχει ανάγκη από ανθρώπους της κοινωνικής δράσης.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ (Πρόεδρος του Δ.Σ. του Συλλόγου ¨ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ»): Για το καθεστώς των ΜΚΟ και με ποιους όρους ιδρύεται, θέλω να πω ότι αυτό που ισχύει μέχρι τώρα είναι ο νόμος του 1920. Στις ευρωπαϊκές χώρες υπάρχουν μοντέρνες διαδικασίες, τρόποι για την ίδρυση μιας εθελοντικής οργάνωσης ή μια ΜΚΟ. Όταν θέλουμε να ζητήσουμε χρήματα από τον κόσμο σε μαζικό επίπεδο πρέπει να πάρουμε άδεια για να κάνουμε, το λεγόμενο fun razing, αυτό διέπεται από τον νόμο του 1920. Εξαρτά από το σύστημα της εκάστοτε πολιτικής εξουσίας, εάν τα πας καλά μαζί τους μπορείς να το κάνεις, εάν δεν τα πας καλά μαζί του σε διαγράφουν. Αυτή τη στιγμή δεν εξυπηρετούν τον τρόπο με τον οποίο μπορεί να λειτουργήσει η Κοινωνία των Πολιτών, η οποία Κοινωνία των Πολιτών είναι όλοι οι άνθρωποι που εκφράζουν την κοινωνία αλλά φοβούνται μην θεωρηθούν γραφικοί, τρελοί, περίεργοι, παράξενοι, κλέφτες, λωποδύτες ή οτιδήποτε άλλο. Έτσι, κρύβονται στο καβούκι τους.

 ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Κύριε Γιαννόπουλε, με συγχωρείτε, που σας διακόπτω. Κάποιοι, και ιδιαίτερα κάποιες τηλεοπτικές εκπομπές, που θέλουν να διαλύσουν την κοινωνία. Οι άνθρωποι οι απλοί, αναγνωρίζουν αυτό που κάνατε εσείς, που κάνουν οι «Γιατροί χωρίς Σύνορα» και είναι μεγάλη πλειοψηφία, κάποιοι που ομιλούν ενώ ονόματι της κοινωνίας, πρέπει να έχουν οι ίδιοι σχέση με την κοινωνία, και θέλουν να την υπονομεύουν. Και τον λαό, προφανώς.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ (Πρόεδρος του Δ.Σ. Συλλόγου «ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ»): Αυτό ακριβώς λέω, κ. Πρόεδρε, ότι κάποιοι εξυπηρετούνται από αυτό, να δαιμονοποιούνται τα πάντα, και να επιβιώνουν από αυτή τη διαδικασία. Συμφωνώ …
Ισχύει για όλους. Αλλά, κάποια στιγμή πρέπει να αποφασίσουμε όλοι, ότι πρέπει να περιχαρακωθούν οι αξίες. Και αυτό, γίνεται μόνο με μια διαδικασία εποπτείας.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Ας πούμε, να μην δίνουμε αφορμές με τον τρόπο που λειτουργούμε.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ (Πρόεδρος του Δ.Σ. Συλλόγου «ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ»): ʼλλος δίνει τις αφορμές, άλλος τις πληρώνει όμως.

ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Οι αφορμές, κύριε Πρόεδρε, παίρνουν «την τρίχα, την κάνουν τριχιά», αυτή την περίοδο, γιατί βάλλεται συνολικά η οργάνωση της ελληνικής κοινωνίας. Θα συμφωνήσω μαζί σας, ότι αυτές οι ισοπεδωτικές λογικές, πλέον, που τις ζούμε κάθε μέρα είναι φασισμός. Προάγγελος φασισμού.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ (Πρόεδρος του Δ.Σ. Συλλόγου «ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ»): Έχετε δίκιο. Και αυτό πρέπει να το σταματήσετε και εσείς. Πρώτοι που έχετε πάθει από όλη αυτή την κατάσταση, είσαστε εσείς, και φυσικά όλοι οι άλλοι πολίτες, που θέλουν να κάνουν κάτι, και φοβούνται.
Εμείς, λειτουργούμε σαν Σωματείο, έχουμε περίπου 1500 μέλη- άλλο είναι οι εθελοντές, και άλλο τα μέλη- ο εθελοντής μπορεί να γίνει μέλος, αποδεικνύοντας τη δουλειά του, που περνάνε, όμως από αξιολόγηση, και από εκπαίδευση. Γιατί δεν μπορεί ο οποιοσδήποτε, να μπει σε ένα νοσοκομείο ή οποιοσδήποτε να μπει σε ένα σπίτι που έχουμε παιδιά. Εδώ, πιστεύω και για όλους τους φορείς, θα πρέπει να περνάνε από κάποια αξιολόγηση. Ήρθε μια κυρία, να κάνει εθελοντική δράση, γιατί της είπε ο ψυχίατρος, να κάνει ψυχοθεραπεία. Δεν θα βάλουμε σε ένα παιδί που έχει κακοποιηθεί, κάποια κυρία η οποία θέλει να κάνει ψυχοθεραπεία.

Κλείνοντας, θα ήθελα να πω, ότι η Κοινωνία των Πολιτών, που θα πρέπει να την στηρίξουμε όλοι, γιατί αυτοί είναι οι άνθρωποι, που όπως είπατε, κύριε Πρόεδρε, μας έχουν για πολλοστή φορά- μαζί με τους «Γιατρούς χωρίς Σύνορα» και τους άλλους φορείς- δείχνει ο κόσμος τι πιστεύει, και τι καταλαβαίνει, θα πρέπει να τους δώσουμε την αξία που έχει μέχρι στιγμής. Να πω, ότι συνεργαζόμαστε με φορείς που κάνουν δουλειά. Πολλές φορές έχουμε έρθει σε επαφή με τους «Γιατρούς χωρίς Σύνορα», με τους «Γιατρούς του Κόσμου», με ανθρώπους που κάνουν δράσεις. Γιατί, εδώ υπάρχει και η UNICEF, η οποία έχει άλλον  ρόλο στην Ελλάδα, συνεργαζόμαστε με την UNICEF στην Αμερική, εννοώ στον Ο.Η.Ε. ….

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Εδώ, συνεργάζεστε με τις οργανώσεις αυτές;

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ (Πρόεδρος του Δ.Σ. Συλλόγου «ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ»): Με τις οργανώσεις, συνεργαζόμαστε. Κάνουμε «δράσεις», κ. Πρόεδρε, όμως. Και λέγοντας «δράσεις», τι εννοώ; Το βράδυ, π.χ. θα τηλεφωνήσουν στους «Γιατρούς χωρίς Σύνορα», γιατί βρέθηκε ένα προσφυγόπουλο μαζί με την οικογένειά του, αν υπάρχουν δομές που μπορούν να τους φιλοξενήσουν. Ή με την «Φλόγα», με την «Πίστη», με τους φορείς που ασχολούνται με τα παιδιά με προβλήματα υγείας, θα στείλουν το ασθενοφόρο μας, τα οποία ασθενοφόρα μας, έχουν ενταχθεί στο ΕΚΑΒ. Στο ΕΚΑΒ, το οποίο πιστεύω ότι πρέπει να λειτουργεί σαν θεσμός, και αντί να τους καταγγέλλουμε και να τους βρίζουμε μέρα- νύχτα, τους στηρίζουμε να λειτουργήσουν καλύτερα.

Πιστεύουμε, λοιπόν, σε δύο βασικές αρχές. Πρώτον: Ότι πρέπει να λειτουργήσει, κάποτε, το κράτος σε θέματα προνοιακά- και δεν το βλέπουμε να γίνεται αυτό- και δεύτερο, ότι εμείς έχουμε έναν ρόλο, που είναι να στηρίζουμε το κράτος σαν εθελοντικοί φορείς, αλλά, δυστυχώς, πολλές φορές αναγκαζόμαστε όταν είκοσι τέσσερις ώρες λειτουργούμε, και όταν μας καλεί η Αστυνομία, ή ο Εισαγγελέας οποίοι έχουν και εκείνοι ευαισθησίες, και έχουν διάθεση να δώσουν λύση, δεν υπάρχει κάποιος άλλος φορέας να το κάνει.

ʼρα, λοιπόν, θα πρέπει κάποια στιγμή να αποφασιστεί, πώς θα λειτουργήσουν όλοι αυτοί οι θεσμοί, ώστε να μπορέσουμε να κάνουμε κάποια πράγματα.

ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Το λόγο έχει ο κ. Αναλυτής.

ΝΙΚΟΣ ΑΝΑΛΥΤΗΣ (Πρόεδρος του Ελληνικού Δικτύου για την Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Να μου επιτρέψετε, να πω τα λόγια προσπαθώντας να απαντήσουν σε αυτό που είπε ο κ. Πρόεδρος, όσο αφορά την Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη, διότι τα άλλα απαντήθηκαν.

Ποτέ δημιουργήθηκε στην Ευρώπη; Δημιουργήθηκε από τον Ντελόρ, ένα πρώτο κίνημα, το 1994. Εν συνεχεία, αυτό μετετράπη σε Ευρωπαϊκό Δίκτυο Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης. Αυτό, έγινε το 1995, και αυτό μας βοήθησε να δημιουργήσουμε στην Ελλάδα το 2000. Το 2000, στην Ελλάδα έγινε το εθνικό, το ελληνικό, δίκτυο, με 13 επιχειρήσεις, και τρεις φορείς.

Σήμερα, δέκα χρόνια μετά- γιορτάζουμε τα γενέθλιά μας- έχουμε 148 εταιρίες μέλη, και οκτώ φορείς. Η αμοιβή των μελών του Δ.Σ. είναι μηδέν, ο Πρόεδρος εισπράττει μηδέν, και πληρώνει από την τσέπη του το πάρκινγκ του, π.χ., το οποίο είναι στη Χαρ. Τρικούπη.
Το θέμα είναι, ότι οι μόνοι μας πόροι, είναι οι εισφορές των μελών μας. Είναι 1200 € το χρόνο, ανά εταιρία, ή 600 € το χρόνο, αν είναι μη ψηφοφόροι.

Το ερώτημα είναι, γιατί δημιουργήθηκε όλο το πράγμα; Γιατί, έγινε όλη αυτή ιστορία της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης; Πρέπει να δεχθούμε, ότι τα τελευταία πενήντα χρόνια, που τα ζήσαμε, κύριε Πρόεδρε, δεν ξέρω εάν τα παρακολουθήσαμε, έγιναν απίστευτες μεταβολές. Δεν υπάρχουν σύνορα οικονομικά. Σιγά- σιγά, χάνονται τα πολιτικά, σε τεράστιες περιοχές, όπως η Ευρώπη. Η επικοινωνία, η πληροφορία, η επιστήμη, καλπάζουν όλα αυτά τα πράγματα. ʼρα, αλλάζει όλο το σκηνικό. Αυτό έχει κάνει τους πολίτες, το λαό, την κοινωνία, ανεξάρτητα πως τη πούμε, πολύ πιο ενημερωμένη. Κακώς, στραβώς, και με ολίγον τηλεόραση, την έχει κάνει πιο καχύποπτη για αυτά που συμβαίνουν γύρω της. Την έχει κάνει πιο ανήσυχη, όταν ακούει αυτά που συμβαίνουν για το περιβάλλον, για τα τρόφιμα, για το νερό, είναι πραγματικά ανήσυχη. ʼρα, έχει δημιουργήσει μια καχυποψία, και μια άρνηση, έναντι της επιχειρήσεως. Πολύ δικαιολογημένα, άλλες φορές, αδικαιολόγητα άλλες φορές. Θέλουμε, το κτίσμα μας με το τσιμέντο, δεν θέλουμε την τσιμεντοβιομηχανία. Θέλουμε το αυτοκίνητο, αλλά δεν θέλουμε να κυκλοφορούν τα αυτοκίνητα. Θέλουμε την τηλεόραση, αν δεν θέλουμε την κεραία.  ʼρα, έχουν μερικά διλήμματα. ʼρα, οι εταιρείες, μπροστά σ' αυτή την άρνηση την κοινωνική, έχουν να διαμορφώσουν την άμυνά τους.

Και υπήρχε, βέβαια, η παλιά Σχολή του CHIGAGO, που είναι γνωστή στο κολέγιο, η οποία έλεγε: «The business of business, are business», τίποτα άλλο. Η περίφημη Σχολή του CHIGAGO. Αυτό, αλλάζει σιγά- σιγά, μέχρι και ο ECONOMIST δέχθηκε την αλλαγή του, και λέει, ναι είναι «the business», αλλά «the business» για να πετύχουν, πρέπει να έχεις την αποδοχή της κοινωνίας, την αποδοχή του κοινωνικού περιβάλλοντος. ʼρα, για να έχεις αυτή την αποδοχή, κάτι θα πρέπει να πλησιάσεις στο περιβάλλον, και να γίνεις μέλος του περιβάλλοντος, και όχι αντίθετος με το περιβάλλον.

Αυτό το πράγμα, λοιπόν, έχει δημιουργήσει τους τρεις πόλους- κλάδους, της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης, που είναι οι άνθρωποι μας, μέσα στην εταιρεία. Θα πω παράδειγμα, δεν θα πω την εταιρία, η οποία λέει, για τις γυναίκες, έχουν βρει γύρω γύρω, παιδικούς σταθμούς, και βάζουν τα παιδάκια τους, ώστε όταν είναι 8 με 4, οι 9 με 5 στην εταιρεία, να έχει ήσυχο το κεφάλι της, ότι το παιδί της είναι σε ένα σταθμό, ελεγχόμενο, προσεγμένο, πληρωμένο από την εταιρία. Αυτό, είναι όφελος της εταιρίας, γιατί η γυναίκα είναι ήσυχη, και κάνει τη δουλειά της σωστότερα. Αλλά, από την άλλη μεριά, είναι και όφελος της γυναίκας. ʼρα, έχεις ένα …

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Εμείς, εδώ δεν κάναμε χαριστικές πράξεις για τις γυναίκες που εργάζονται εδώ στη Βουλή. Κάναμε όχι γύρω, κάναμε εδώ μέσα τον παιδικό σταθμό.

ΝΙΚΟΣ ΑΝΑΛΥΤΗΣ (Πρόεδρος του Ελληνικού Δικτύου για την Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη): Η αποδοχή της κοινωνίας, έχουμε τους ανθρώπους μας, έχουμε το φυσικό περιβάλλον, πρέπει να προσέξεις γιατί μπορεί να είσαι «οχλούσα» βιομηχανία, π.χ. η Δ.Ε.Η., αλλά παίρνεις μέτρα για το περιβάλλον; Δεν μπορεί να μην οχλείς πάντα το περιβάλλον. Αφής στιγμής έχεις βιομηχανία οχλείς το περιβάλλον. Το ερώτημα είναι, τι μέτρα κανείς; Και το τρίτο είναι το κοινωνικό περίβλημα, γύρω από τα εργοστάσιά σου, από τα μαγαζιά σου; Κάνεις κάποια ράμπα να μπαίνει ο παράλυτος στην τράπεζα να πληρώσει, ή όχι; Η μια τράπεζα το κάνει, η άλλη δεν το κάνει. Κάτι τέτοια πράγματα, βοηθάν την αποδοχή, εκ μέρους της κοινωνίας.

Είναι όλα αυθεντικά, είναι όλα …. Όχι βέβαια. Η εταιρεία, εξακολουθεί να θέλει να έχει τα άλλα οφέλη. Όμως, εκεί είναι μια ισορροπία περίεργη. Ωφελείται η επιχείρηση, όταν την θέλει η κοινωνία. Για να ωφεληθεί, για να την θέλει η κοινωνία, όμως, πρέπει να προσφέρει κάτι στην κοινωνία, έστω και αν έχει μέσα ψεύτικα.
Φόρος, δεν απαλλάσσονται αυτά, όπως δυστυχώς υπάρχει, έτσι. Στην Ελλάδα, η φορολογία απαλλάσσει μόνο τα θέματα πολιτισμού. Όλα τα άλλα τα πληρώνεις από την τσέπη σου. Εμείς, όταν κάναμε αυτό με τις γυναίκες για τους παιδικούς σταθμούς, ήρθαν μετά από  το Ι.Κ.Α. κ.λπ., και είπαν, ότι αυτό θα το βάλουμε μέσα στις δαπάνες σας. Δεν θεωρείται εξαίρετες ο από την εφορία αυτό το πράγμα. ʼρα δεν το κάνουμε μόνο για την εφορία…

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Έμμεση παροχή.
ΝΙΚΟΣ ΑΝΑΛΥΤΗΣ (Πρόεδρος του Ελληνικού Δικτύου για την Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη): Να σας πω ένα παράδειγμα. Η Εθνική Τράπεζα, έκανε αυτό που έκανε, στον Ευαγγελισμό. Μα όσο και αν το έκανε για να φανεί, το όφελος της κοινωνίας υπάρχει. Αυτό δημιουργήθηκε. Είτε το έκανε για καλούς σκοπούς, είτε όχι. Υπάρχει άλλη τράπεζα, που έχει κάνει μια σειρά από μουσεία, σε διάφορα μέλη της Ελλάδος. Μα είτε το κάνει γιατί βάζει και το όνομά της επάνω, είτε όχι, τα μουσεία υπάρχουν. Αλλιώς, θα ήταν χαμένα.

 (Συνέχεια ομιλίας κ. ΝΙΚΟΥΑΝΑΛΥΤΗ, Προέδρου του Ελληνικού Δικτύου για την Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη)

Υπογράψαμε πριν από δέκα ημέρες ένα Σύμφωνο Συνεργασίας με την κυρία Κατσέλη, το δίκτυό μας με το Υπουργείο Εργασίας, το οποίο είναι μεγάλη επιτυχία για εμάς τουλάχιστον, με το οποίο η κυρία Κατσέλη έχει δύο στόχους, να βοηθήσει φτωχά παιδιά, ανήλικα και να βοηθήσει ανέργους να αποκτήσουν πρακτική άσκηση, όχι επιστημονική γνώση, άσκηση. Αυτό το πράγμα εμείς κινητοποιούμε αυτή τη στιγμή με τις επιχειρήσεις μέλη μας, να προχωρήσουν προς αυτή την κατεύθυνση.
Ο Μαρινόπουλος, ο ΑΒ Βασιλόπουλος, αντί να πετάνε τα τρόφιμα, να τα μαζεύουμε μέσω μη κυβερνητικών οργανώσεων, γιατί δεν κάνουμε εμείς αυτή τη δουλειά και να μπορέσουμε να τα διανέμουμε. Ήρθε το Υπουργείο Δικαιοσύνης και μας ζήτησε, διότι στις φυλακές είναι τραγικές οι καταστάσεις, έχουν κοπεί οι πόροι, έχει αυξηθεί ο αριθμός των άπορων φυλακισμένων, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει ούτε χαρτί τουαλέτας και να μην υπάρχει τίποτε εκεί μέσα. Εμείς τώρα θα μαζέψουμε τις 15 ευκαιρίες από τα μέλη μας, οι οποίες μπορεί πράγματι κάτι να κάνουν και να προσπαθήσουμε να κάνουμε ένα τέτοιο πράγμα. Αυτός είναι ένας από τους ρόλους μας.

Ο άλλος ρόλος μας είναι να μεταδίδουμε μεταξύ των εταιριών-μελών μας καλές πρακτικές όπως λέμε. Κάθε μια εταιρεία να ξέρει τι κάνουν οι άλλες εταιρείες, να παίρνει παραδείγματα και αν τις χρειάζεται, αν της κάνει, αν της ταιριάζει, να τις φέρουμε σε επαφή να προχωρήσουν προς αυτή την κατεύθυνση. Αυτά είναι με λίγα λόγια αν θέλετε η Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη.

Χρειάζεται η Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη για να αποκτήσουμε την κοινωνική άδεια λειτουργίας, όχι τη νομική. Αν δεν την αποκτήσουμε, σε λίγα χρόνια δεν θα μας επιτρέπουν να λειτουργούμε. ʼρα, αυτό είναι αν θέλετε το πάντρεμα.

ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Το λόγο έχει ο κ. Γιαννόπουλος.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ (Πρόεδρος του Δ.Σ. του Συλλόγου «ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ»): Εγώ, θα ήθελα να πω, ότι το 99,9% των ανθρώπων που μας στηρίζουν είναι άνθρωποι του ενός και 5 €. Όμως, το υπόλοιπο, αυτό που βλέπετε, την πλουσιότητα του Χαμόγελου, γιατί μας κατηγορούν ότι είμαστε και πλούσιοι, τα οχήματα, τα οικοδομικά υλικά, τα τρόφιμα, τα ρούχα κ.λπ., προέρχονται από εταιρείες. Και ναι, υπάρχουν εταιρείες που προσπαθούν να «καπηλευτούν» τη δημοσιότητα που έχει ένας φορέας. Αν μπείτε μέσα στον site το δικό μας, θα δείτε όλες αυτές εταιρείες και είναι εταιρείες που πραγματικά μερικές δεν νοιάζονται καν αν θα φανεί το όνομά τους πουθενά.

Δεν ξέρω αν γνωρίζετε, ότι οι μόνες νεογνολογικές μονάδες στην Ελλάδα που λειτουργούν είναι από το «Χαμόγελο του Παιδιού» στο ΕΚΑΒ, δεν υπάρχουν νεογνολογικές κινητές μονάδες. Τη δυνατότητα αυτή μας τη δίνουν αυτές οι εταιρείες. ʼρα, λοιπόν, δεν είμαστε τίποτα άλλο από τους μεσάζοντες που μας εμπιστεύονται για να της λειτουργήσουμε και να λειτουργεί αυτή τη στιγμή.
Κλείνοντας, θα ήθελα να πω, ότι αν δεν υπήρχαν αυτές οι εταιρείες, εμείς σήμερα δεν θα υπήρχαμε. Η υποστήριξη των εταιριών αυτών είναι πάρα πολύ σημαντική. Για παράδειγμα, όσον αφορά στις εταιρείες πληροφορικής, έχουμε ένα κέντρο, το 1056, που δέχεται 300.000 κλήσεις το χρόνο. Αν δεν ήταν η Cisco, η Hewlett Packard και όλες αυτές οι εταιρείες, που ναι, τις λέμε με το όνομά τους, γιατί καμιά φορά φοβόμαστε μην μας πουν ότι διαφημίζουμε αυτές τις εταιρείες, οι οποίες εταιρείες μας έδωσαν τη δυνατότητα να έχουμε αυτή τη στιγμή εξοπλισμό που ξεπερνάει τις 600.000 €, που δεν έχουμε πληρώσει ούτε ένα ευρώ και η Ελλάδα και το «Χαμόγελο του Παιδιού» βραβεύτηκε στην Κουάλα Λουμπούρ σαν ένας από τους επτά φορείς στον κόσμο που αξιοποιεί την τεχνολογία για τον άνθρωπο.

ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Το λόγο έχει ο κ. Κακλαμάνης.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Στα σωματεία, όπως το «Χαμόγελο του Παιδιού», η καταβολή δεν απαλλάσσεται ως δαπάνη από τη φορολογία του εισφέροντος;

ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Και πάλι ευχαριστούμε. Τα συγχαρητήριά μας. Η πρόσκλησή σας σήμερα εδώ ήθελε ακριβώς να  αναδείξει το ξεχωριστό έργο που προσφέρεται.
Στο σημείο αυτό γίνεται η γ’ ανάγνωση του καταλόγου των μελών της Επιτροπής. Παρόντες ήσαν οι Βουλευτές κ.κ.:

Τέλος και περί ώρα   13.40’  λύθηκε η συνεδρίαση.

                                                                       
                                    Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ                                             

                                       ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ